Saturday, January 3, 2009

စီးဆင္းေနဦးမယ့္ ျမစ္တစ္စင္း

ဒီေတာ့
ငါ့ကို ေက်ာက္႐ုပ္မလုပ္ခိုင္းပါနဲ႕
ၿပီးေတာ့ . . .


ေန႕ရက္ေတြကို ေရတြက္ေနတာ ငါမဟုတ္ဘူး
မင္းတို႕ရဲ႕ အတၱနဲ႕ အျပစ္႐ွာ ေမတၱာမဲ့လုပ္ရပ္ေတြအတြက္
ငါ ၀မ္းနည္းတယ္ ။

စာေပဟာ ငါ့ဘ၀
ဂီတဟာ ငါ့အသက္
ငါျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ နယ္ပယ္အတြက္ ငါေပးဆပ္မယ္
ငါ သိမ္းပုိက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး
ငါ ေပးေ၀ေနတာ
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ ေက်ာက္႐ုပ္ မလုပ္ဘူး ။

ငါ့ဘ၀ကို ေဇာက္ထိုးလုပ္
ငါ့ သိကၡာကို ေျမခ်
အေသသတ္ေနတဲ့ မင္းတို႕
စာေပနဲ႕ ဂီတကိုေတာ့ မသတ္ႏိုင္ပါဘူး
ငါ့ရင္ထဲက ျမစ္တစ္စင္းကို
မင္တို႕ ဘာနဲ႕ တားဆီးမလဲ ။

ငါလုပ္တဲ့ အလုပ္ကို ငါနားလည္တယ္
မင္းတို႕ နားမလည္တဲ့ စီးဆင္းမႈတစ္ခုကို
ဘာနဲ႕ တားဆီးမလဲ
ဒီေတာ့
ငါ့ကို ေက်ာက္႐ုပ္မလုပ္ခိုင္းပါနဲ႕
ၿပီးေတာ့
ငါဟာ ႀကိဳးဆြဲရာကရမယ့္ ႐ုပ္ေသးမဟုတ္ဘူး ။

အရာရာကို ေဇာက္ထိုးျမင္ေနတဲ့
မင္တို႕က ဘာလဲ ။

ငါ့ စာေပ အေစာ္ကားခံခဲ့ရတယ္
ငါ့ ေစတနာ က်ဴးေက်ာ္ခံခဲ့ရတယ္
ငါေလ
ဒဏ္ရာေတြကို ျမစ္ထဲ ထည့္ခဲ့ရတယ္
ငါ့ ျမစ္မွာ အေရာင္တစ္ခု ေရာသြားရၿပီ ။

ငါ ဆက္ေရးေနဦးမယ္
ငါ ဆက္႐ွင္သန္ေနဦးမယ္
ငါ့ မနက္ျဖန္ေတြနဲ႕
ျမစ္တစ္စင္းကေတာ့ စီးဆင္းေနဆဲ
ကဲ.......
မင္းတို႕ တားဆီးၾကဦးမလား ။

အႏုပညာကို
လုပ္ခ်င္တိုင္း လက္၀ါးႀကီးအုပ္လို႕ မရဘူးဆိုတာ
......................................
ငါေနာက္ထပ္ ေျပာဦးမယ္...
ငါ ေက်ာက္႐ုပ္မဟုတ္ဘူး
ဆက္ေျပာဦးမယ္...
အဓိပၸါယ္မ႐ိွတဲ့
တားျမစ္မႈအတြက္ေတာ့
ငါ့ ျမစ္က ရပ္တန္႕သြားမွာ မဟုတ္ဘူး ။ ။

ဒီေတာ့
ငါ့ကို ေက်ာက္႐ုပ္မလုပ္ခိုင္းပါနဲ႕
ၿပီးေတာ့ . . .


ေန႕ရက္ေတြကို ေရတြက္ေနတာ ငါမဟုတ္ဘူး
မင္းတို႕ရဲ႕ အတၱနဲ႕ အျပစ္႐ွာ ေမတၱာမဲ့လုပ္ရပ္ေတြအတြက္
ငါ ၀မ္းနည္းတယ္ ။

စာေပဟာ ငါ့ဘ၀
ဂီတဟာ ငါ့အသက္
ငါျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ နယ္ပယ္အတြက္ ငါေပးဆပ္မယ္
ငါ သိမ္းပုိက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး
ငါ ေပးေ၀ေနတာ
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ ေက်ာက္႐ုပ္ မလုပ္ဘူး ။

ငါ့ဘ၀ကို ေဇာက္ထိုးလုပ္
ငါ့ သိကၡာကို ေျမခ်
အေသသတ္ေနတဲ့ မင္းတို႕
စာေပနဲ႕ ဂီတကိုေတာ့ မသတ္ႏိုင္ပါဘူး
ငါ့ရင္ထဲက ျမစ္တစ္စင္းကို
မင္တို႕ ဘာနဲ႕ တားဆီးမလဲ ။

ငါလုပ္တဲ့ အလုပ္ကို ငါနားလည္တယ္
မင္းတို႕ နားမလည္တဲ့ စီးဆင္းမႈတစ္ခုကို
ဘာနဲ႕ တားဆီးမလဲ
ဒီေတာ့
ငါ့ကို ေက်ာက္႐ုပ္မလုပ္ခိုင္းပါနဲ႕
ၿပီးေတာ့
ငါဟာ ႀကိဳးဆြဲရာကရမယ့္ ႐ုပ္ေသးမဟုတ္ဘူး ။

အရာရာကို ေဇာက္ထိုးျမင္ေနတဲ့
မင္တို႕က ဘာလဲ ။

ငါ့ စာေပ အေစာ္ကားခံခဲ့ရတယ္
ငါ့ ေစတနာ က်ဴးေက်ာ္ခံခဲ့ရတယ္
ငါေလ
ဒဏ္ရာေတြကို ျမစ္ထဲ ထည့္ခဲ့ရတယ္
ငါ့ ျမစ္မွာ အေရာင္တစ္ခု ေရာသြားရၿပီ ။

ငါ ဆက္ေရးေနဦးမယ္
ငါ ဆက္႐ွင္သန္ေနဦးမယ္
ငါ့ မနက္ျဖန္ေတြနဲ႕
ျမစ္တစ္စင္းကေတာ့ စီးဆင္းေနဆဲ
ကဲ.......
မင္းတို႕ တားဆီးၾကဦးမလား ။

အႏုပညာကို
လုပ္ခ်င္တိုင္း လက္၀ါးႀကီးအုပ္လို႕ မရဘူးဆိုတာ
......................................
ငါေနာက္ထပ္ ေျပာဦးမယ္...
ငါ ေက်ာက္႐ုပ္မဟုတ္ဘူး
ဆက္ေျပာဦးမယ္...
အဓိပၸါယ္မ႐ိွတဲ့
တားျမစ္မႈအတြက္ေတာ့
ငါ့ ျမစ္က ရပ္တန္႕သြားမွာ မဟုတ္ဘူး ။ ။

Read More...

အေ၀းကၿမိဳ႕ကေလး (သို႕) အလြမ္းမိုင္ ၅၂၈

ငါ့ကဗ်ာအိမ္ကေလးထဲက ၿမိဳ႕ကေလးေရ
မင္းနဲ႕ငါ က်ိန္စာဆန္ဆန္
နံရံေတြ စုန္ဆန္လို႕ မဆံုးႏိုင္ေသးဘူး ........။


မိုးသားေတြ တလိပ္လိပ္ ဒီေရတက္သလို
ဆႏၵခူးအလြမ္းေတြနဲ႕ ခိုးခိုးနမ္းေနရ.......
ၾကယ္ပြင့္ဆိပ္ကမ္းသစ္ကေလးရဲ႕ အိပ္မက္
အေ၀းေျပးလမ္းမေတြ ႐ြက္လႊင့္ထြက္ခြာ
ေခါက္႐ိုးဖြဲ႕ ႏွင္းၾကြင္းအတၳဳပၸတၱိ
ၿခံဳးပြဲခ် ေခၽြးစက္႐ႊဲစို
အဇၥ်တၱရသျမစ္ လိႈင္းၾကက္ခြပ္စိတ္ ပစ္ကူးေမးတင္ခဲ့......
ႏို႕ရည္မစင္ေသးတဲ့သြား
စိတ္ကူးေတြ ဖားလ်ားခ်ညေန
ႀကိဳးညိွဘ၀ ဘိုးတံနဲ႕
ေလာကဓံကို ခရီးဦးႀကိဳ သီက်ဴးပစ္ခဲ့....
အႏုပညာ ျမင္းခြာသံနဲ႕
ေလခၽြန္ခြင့္ ဗီဇာ
ကိုယ့္အ႐ိႈးရာနဲ႕ကိုယ္
ကိုယ့္ၾကာပြတ္နဲ႕ကိုယ္
အခိုး႐ိုက္ခဲ့...........
ငါ့ကဗ်ာအိမ္ကေလးထဲက ၿမိဳ႕ကေလးေရ
မင္းနဲ႕ငါ က်ိန္စာဆန္ဆန္
နံရံေတြ စုန္ဆန္လို႕ မဆံုးႏိုင္ေသးဘူး ........။

ငါ့ကဗ်ာအိမ္ကေလးထဲက ၿမိဳ႕ကေလးေရ
မင္းနဲ႕ငါ က်ိန္စာဆန္ဆန္
နံရံေတြ စုန္ဆန္လို႕ မဆံုးႏိုင္ေသးဘူး ........။


မိုးသားေတြ တလိပ္လိပ္ ဒီေရတက္သလို
ဆႏၵခူးအလြမ္းေတြနဲ႕ ခိုးခိုးနမ္းေနရ.......
ၾကယ္ပြင့္ဆိပ္ကမ္းသစ္ကေလးရဲ႕ အိပ္မက္
အေ၀းေျပးလမ္းမေတြ ႐ြက္လႊင့္ထြက္ခြာ
ေခါက္႐ိုးဖြဲ႕ ႏွင္းၾကြင္းအတၳဳပၸတၱိ
ၿခံဳးပြဲခ် ေခၽြးစက္႐ႊဲစို
အဇၥ်တၱရသျမစ္ လိႈင္းၾကက္ခြပ္စိတ္ ပစ္ကူးေမးတင္ခဲ့......
ႏို႕ရည္မစင္ေသးတဲ့သြား
စိတ္ကူးေတြ ဖားလ်ားခ်ညေန
ႀကိဳးညိွဘ၀ ဘိုးတံနဲ႕
ေလာကဓံကို ခရီးဦးႀကိဳ သီက်ဴးပစ္ခဲ့....
အႏုပညာ ျမင္းခြာသံနဲ႕
ေလခၽြန္ခြင့္ ဗီဇာ
ကိုယ့္အ႐ိႈးရာနဲ႕ကိုယ္
ကိုယ့္ၾကာပြတ္နဲ႕ကိုယ္
အခိုး႐ိုက္ခဲ့...........
ငါ့ကဗ်ာအိမ္ကေလးထဲက ၿမိဳ႕ကေလးေရ
မင္းနဲ႕ငါ က်ိန္စာဆန္ဆန္
နံရံေတြ စုန္ဆန္လို႕ မဆံုးႏိုင္ေသးဘူး ........။

Read More...

ေႏြ

နာက်င္မႈေတြၾကား
အေျဖခြဲျခား ႐ွာမရ
ေၾသာ္.....
ကိုယ့္ေမတၱာ ပန္းတစ္ပြင့္ကေတာ့


ေႏြ.....
ေလ႐ူးေစတဲ့ ေႏြ
ညြန္႕ဖူးေ၀တဲ့ ေႏြ
ပြင့္္ဦးေျခြတဲ့ ေႏြ ..... ။
သည္ေႏြထဲမွာမွ ကိုယ့္ေမတၱာပန္းတစ္ပြင့္က
ပြင့္လန္းႀကိဳင္ေ၀.....။
ပြင့္ဖူးရယ္ေ၀မွ
ေလ႐ူးကိုေစ
ရာသီရင့္ေလေတာ့...
ေႏြမူး မူးလို႕လား
ေလ႐ူးျမဴးလို႕လား
ကိုယ့္ပြင့္ဦးကပဲ
ရင္ထဲမွာ ညႇာတံလွစ္
ေၾကြသက္ခဲ့ေလသလား
နာက်င္မႈေတြၾကား
အေျဖခြဲျခား ႐ွာမရ
ေၾသာ္.....
ကိုယ့္ေမတၱာ ပန္းတစ္ပြင့္ကေတာ့
(ေမရယ္) ေၾကြခဲ့ပါေပါ့.......။ ။
လင္းဦး (စိတ္ပညာ)

နာက်င္မႈေတြၾကား
အေျဖခြဲျခား ႐ွာမရ
ေၾသာ္.....
ကိုယ့္ေမတၱာ ပန္းတစ္ပြင့္ကေတာ့


ေႏြ.....
ေလ႐ူးေစတဲ့ ေႏြ
ညြန္႕ဖူးေ၀တဲ့ ေႏြ
ပြင့္္ဦးေျခြတဲ့ ေႏြ ..... ။
သည္ေႏြထဲမွာမွ ကိုယ့္ေမတၱာပန္းတစ္ပြင့္က
ပြင့္လန္းႀကိဳင္ေ၀.....။
ပြင့္ဖူးရယ္ေ၀မွ
ေလ႐ူးကိုေစ
ရာသီရင့္ေလေတာ့...
ေႏြမူး မူးလို႕လား
ေလ႐ူးျမဴးလို႕လား
ကိုယ့္ပြင့္ဦးကပဲ
ရင္ထဲမွာ ညႇာတံလွစ္
ေၾကြသက္ခဲ့ေလသလား
နာက်င္မႈေတြၾကား
အေျဖခြဲျခား ႐ွာမရ
ေၾသာ္.....
ကိုယ့္ေမတၱာ ပန္းတစ္ပြင့္ကေတာ့
(ေမရယ္) ေၾကြခဲ့ပါေပါ့.......။ ။
လင္းဦး (စိတ္ပညာ)

Read More...

နရီစည္း၀ါးမကိုက္တဲ့ အလြမ္းည

ခ်စ္သူေရ....
လြမ္းခန္းေတြထဲက ဒီလိုညဟာ
ညဥ့္ယံထဲက လူတစ္ေယာက္ကို
ေခ်ာက္ျခားေနေစရဲ႕...


ငါ့ ညမွာ ျပာရီသစ္ခြ ပြင့္မလား
ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာထဲက အလင္းတန္းေတြနဲ႕
ဒီလိုညကို ထုဆစ္႐ွင္သန္ေနရမလား..........
ပုစၦာတစ္ပုဒ္လို ငါ့ကို မေမးပါနဲ႕
အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာကို
ေငးၾကည့္ခ်င္တာ ငါ့မွာအျပစ္႐ိွပါရဲ႕လား
ငါ့ ခံစားခ်က္ကို နားလည္ေပးပါ...။

ရစ္ဖြဲ႕လာတဲ့ သံေယာဇဥ္မွာ
မာယာ မပါဘူး
အတၱေတြ မထည့္ထားဘူး
ထိန္းခ်ဳပ္မႈႀကိဳးေတြနဲ႕ မတုပ္ေႏွာင္ထားဘူး
ျမင့္တက္တာတဲ့ ဒီဂရီတစ္ခု
အတက္အက်ေတြနဲ႕ ေ႐ြ႕လ်ားလာေနလိုက္တာ
ရင္ဘက္ေတာင္ ေရာင္ကိုင္းလို႕.............။

ခ်စ္သူေရ....
လြမ္းခန္းေတြထဲက ဒီလိုညဟာ
ညဥ့္ယံထဲက လူတစ္ေယာက္ကို
ေခ်ာက္ျခားေနေစရဲ႕...
နာရီသံေတြ တစ္ခ်က္ခ်က္နဲ႕
မနက္ျဖန္ေရာက္ဖို႕
ငါအလြမ္းေတြကို ေသာက္သံုးေနဦးမယ္.....။

ခ်စ္သူေရ....
လြမ္းခန္းေတြထဲက ဒီလိုညဟာ
ညဥ့္ယံထဲက လူတစ္ေယာက္ကို
ေခ်ာက္ျခားေနေစရဲ႕...


ငါ့ ညမွာ ျပာရီသစ္ခြ ပြင့္မလား
ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာထဲက အလင္းတန္းေတြနဲ႕
ဒီလိုညကို ထုဆစ္႐ွင္သန္ေနရမလား..........
ပုစၦာတစ္ပုဒ္လို ငါ့ကို မေမးပါနဲ႕
အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာကို
ေငးၾကည့္ခ်င္တာ ငါ့မွာအျပစ္႐ိွပါရဲ႕လား
ငါ့ ခံစားခ်က္ကို နားလည္ေပးပါ...။

ရစ္ဖြဲ႕လာတဲ့ သံေယာဇဥ္မွာ
မာယာ မပါဘူး
အတၱေတြ မထည့္ထားဘူး
ထိန္းခ်ဳပ္မႈႀကိဳးေတြနဲ႕ မတုပ္ေႏွာင္ထားဘူး
ျမင့္တက္တာတဲ့ ဒီဂရီတစ္ခု
အတက္အက်ေတြနဲ႕ ေ႐ြ႕လ်ားလာေနလိုက္တာ
ရင္ဘက္ေတာင္ ေရာင္ကိုင္းလို႕.............။

ခ်စ္သူေရ....
လြမ္းခန္းေတြထဲက ဒီလိုညဟာ
ညဥ့္ယံထဲက လူတစ္ေယာက္ကို
ေခ်ာက္ျခားေနေစရဲ႕...
နာရီသံေတြ တစ္ခ်က္ခ်က္နဲ႕
မနက္ျဖန္ေရာက္ဖို႕
ငါအလြမ္းေတြကို ေသာက္သံုးေနဦးမယ္.....။

Read More...

အသက္မဲ့သြားခဲ့တဲ့ မနက္ျဖန္ေတြ

ဘာတဲ့... ငါက
သိကၡာမ႐ိွတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကိုပဲ လုပ္ေနတယ္တဲ့လား...
မီးေတာက္မွန္းသိရက္နဲ႕ ခုန္ခ်ခ်င္ခဲ့တဲ့ေကာင္
ေရမလိုပါဘူး...တစ္ခါတည္း ၀ါးမ်ိဳပစ္လိုက္ပါ...။


ေကာင္မေလးေရ.........
သံေယာဇဥ္ ရစ္ပတ္လြန္းလို႕
ျဖစ္တည္လာတဲ့ ဒီအနာဂတ္မွာ
ရပ္တည္မႈေတြ မ်ိဳးစံုနဲ႕ေပါ့...
အလြမ္းေတာေတြကို နင္းျဖတ္
၀င္သက္ ထြက္သက္နဲ႕
က်ိန္စာေတြခ်ည္း မိခဲ့တယ္.....။

ဟုတ္ပါသလား ေကာင္မေလးေရ....
မင္းေသခ်ာ စဥ္းစားပါ
ရစ္ဖြဲ႕မႈဆိုတဲ့ ျပယုဒ္တစ္ခုကို ခ်ည္ထံုးၿပီး
အၿပီသတ္ အေသသတ္ခဲ့တာလား....
ခ်စ္ရက္နဲ႕ ေနတတ္ခဲ့သလား......
ငါ့မွာေတာ့
မင္းေက်နပ္ဖို႕ ေၾကြက်ခဲ့ပါတယ္...။

ေကာင္မေလးေရ........
ဒ႑ာရီတစ္ပုဒ္လို မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး
ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို မက်န္ရစ္ေစခ်င္ဘူး
ငါ အားလံုးကို ခ၀ါခ်ခဲ့တဲ့ ေကာင္ပါ....
ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ ျပႆနာတိုင္းမွာ ငါ့အမွားခ်ည္းပဲေပါ့
ဒါကို
သစၥာနဲ႕ ေလ်ာ္ေပးမယ္ဆို ေက်ေအးမွာလား...
ျဖစ္တည္လာတဲ့ ခံစားမႈတစ္ခုအတြက္ေကာ
မင္း.......... ေျဖတတ္ပါ့မလား.....။

ငါ့သိကၡာ .. ငါ့မာန... ငါ့အတၱေတြ
ဘယ္ေပ်ာက္လို႕ ဘယ္ေရာက္မွန္း မသိခဲ့ဘူး..
ဘာတဲ့... ငါ့အခ်စ္က
စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြပဲ မင္းကို ေပးေနတယ္လား...
ဘာတဲ့... ငါက
သိကၡာမ႐ိွတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကိုပဲ လုပ္ေနတယ္တဲ့လား...
မီးေတာက္မွန္းသိရက္နဲ႕ ခုန္ခ်ခ်င္ခဲ့တဲ့ေကာင္
ေရမလိုပါဘူး...တစ္ခါတည္း ၀ါးမ်ိဳပစ္လိုက္ပါ...။

မင္းသိရဲ႕လား....
ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုျမင္ဖို႕
ခ်စ္သူရဲ႕ စကားလံုးေတြကို ဖတ္ဖို႕
ခ်စ္သူရဲ႕ အၿပံဳးကို မွတ္ဖို႕
ငါ့မွာ အင္အားေတြသံုးခဲ့ရတယ္...
မနက္ျဖန္ကို အသက္ဆက္ဖို႕
အားေဆးတစ္ခြက္ကို ငံ့လင့္ေနခဲ့တာပါ...
ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးေရ....
ေတြးတာနဲ႕ တျခား
မင္းက ထားခဲ့လိုက္တယ္၊
ကဲ.......
ငါ့မနက္ျဖန္ေတြ ဘာနဲ႕ အသက္ဆက္ရမလဲ
ငါခ်စ္သေလာက္ မင္းမႏွစ္သက္ဘူး....
ငါျမစ္မွာ မ်က္ရည္ေတြခ်ည္းပဲ...
ငါ့ရက္ေတြမွာ ဒဏ္ရာေတြခ်ည္းပဲ...
ေျဖပါဦး ေကာင္မေလးေရ..
ငါ့အနာဂတ္မွာ ဆည္ေဆာက္ရဦးမလား...။

ဟုတ္ၿပီေလ....
မင္း မနက္ေတြ လွပဖို႕
ငါ သစၥာကို ေပးအပ္ခဲ့တာပဲ..
မင္းမယံုၾကည္မွေတာ့
ဘာ အဓိပၸါယ္ ႐ိွေတာ့မွာလဲ....
ငါ့ထြက္သက္ အထိေပါ့
မင္း မၾကိဳက္တဲ့ အရာေတြအားလံုး
ငါ ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္...
ဒါဟာ မင္းအတြက္ သတင္းေကာင္းတစ္ပုဒ္ေပါ့...
social ဆန္စြာ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့
ငါ့ ေတာ့ပ္ေလး
ဘယ္ေတာ့မွ မတက္ေတာ့ဘူး
ခ်စ္သူမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ခ်င္လြန္းလို႕
ျဖစ္တည္လာတဲ့ Video ခ်က္ေလး
ငါမတက္ေတာ့ပါဘူးကြယ္....
ကဲ့......
ေက်နပ္ၿပီလား ခ်စ္သူ....
ငါ ဘာမ်ား ေပးဆပ္ရဦးမလဲ ေကာင္မေလးရယ္....။

ခ်စ္သူက သံသယစကားလံုးေတြနဲ႕ပစ္ေပါက္ၿပီး
ေက်ာလွည့္ခဲ့တဲ့ အခါ
ငါ့ကမၻာ့ဟာ တိမ္းေမွာက္သြားခဲ့တယ္
ငါ့ညဟာ အဓိပၸါယ္မဲ့ခဲ့တယ္
ငါ့မနက္ျဖန္ေတြ အသက္မဲ့ သြားခဲ့တယ္............။

ဘာတဲ့... ငါက
သိကၡာမ႐ိွတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကိုပဲ လုပ္ေနတယ္တဲ့လား...
မီးေတာက္မွန္းသိရက္နဲ႕ ခုန္ခ်ခ်င္ခဲ့တဲ့ေကာင္
ေရမလိုပါဘူး...တစ္ခါတည္း ၀ါးမ်ိဳပစ္လိုက္ပါ...။


ေကာင္မေလးေရ.........
သံေယာဇဥ္ ရစ္ပတ္လြန္းလို႕
ျဖစ္တည္လာတဲ့ ဒီအနာဂတ္မွာ
ရပ္တည္မႈေတြ မ်ိဳးစံုနဲ႕ေပါ့...
အလြမ္းေတာေတြကို နင္းျဖတ္
၀င္သက္ ထြက္သက္နဲ႕
က်ိန္စာေတြခ်ည္း မိခဲ့တယ္.....။

ဟုတ္ပါသလား ေကာင္မေလးေရ....
မင္းေသခ်ာ စဥ္းစားပါ
ရစ္ဖြဲ႕မႈဆိုတဲ့ ျပယုဒ္တစ္ခုကို ခ်ည္ထံုးၿပီး
အၿပီသတ္ အေသသတ္ခဲ့တာလား....
ခ်စ္ရက္နဲ႕ ေနတတ္ခဲ့သလား......
ငါ့မွာေတာ့
မင္းေက်နပ္ဖို႕ ေၾကြက်ခဲ့ပါတယ္...။

ေကာင္မေလးေရ........
ဒ႑ာရီတစ္ပုဒ္လို မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး
ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို မက်န္ရစ္ေစခ်င္ဘူး
ငါ အားလံုးကို ခ၀ါခ်ခဲ့တဲ့ ေကာင္ပါ....
ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ ျပႆနာတိုင္းမွာ ငါ့အမွားခ်ည္းပဲေပါ့
ဒါကို
သစၥာနဲ႕ ေလ်ာ္ေပးမယ္ဆို ေက်ေအးမွာလား...
ျဖစ္တည္လာတဲ့ ခံစားမႈတစ္ခုအတြက္ေကာ
မင္း.......... ေျဖတတ္ပါ့မလား.....။

ငါ့သိကၡာ .. ငါ့မာန... ငါ့အတၱေတြ
ဘယ္ေပ်ာက္လို႕ ဘယ္ေရာက္မွန္း မသိခဲ့ဘူး..
ဘာတဲ့... ငါ့အခ်စ္က
စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြပဲ မင္းကို ေပးေနတယ္လား...
ဘာတဲ့... ငါက
သိကၡာမ႐ိွတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကိုပဲ လုပ္ေနတယ္တဲ့လား...
မီးေတာက္မွန္းသိရက္နဲ႕ ခုန္ခ်ခ်င္ခဲ့တဲ့ေကာင္
ေရမလိုပါဘူး...တစ္ခါတည္း ၀ါးမ်ိဳပစ္လိုက္ပါ...။

မင္းသိရဲ႕လား....
ခ်စ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုျမင္ဖို႕
ခ်စ္သူရဲ႕ စကားလံုးေတြကို ဖတ္ဖို႕
ခ်စ္သူရဲ႕ အၿပံဳးကို မွတ္ဖို႕
ငါ့မွာ အင္အားေတြသံုးခဲ့ရတယ္...
မနက္ျဖန္ကို အသက္ဆက္ဖို႕
အားေဆးတစ္ခြက္ကို ငံ့လင့္ေနခဲ့တာပါ...
ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးေရ....
ေတြးတာနဲ႕ တျခား
မင္းက ထားခဲ့လိုက္တယ္၊
ကဲ.......
ငါ့မနက္ျဖန္ေတြ ဘာနဲ႕ အသက္ဆက္ရမလဲ
ငါခ်စ္သေလာက္ မင္းမႏွစ္သက္ဘူး....
ငါျမစ္မွာ မ်က္ရည္ေတြခ်ည္းပဲ...
ငါ့ရက္ေတြမွာ ဒဏ္ရာေတြခ်ည္းပဲ...
ေျဖပါဦး ေကာင္မေလးေရ..
ငါ့အနာဂတ္မွာ ဆည္ေဆာက္ရဦးမလား...။

ဟုတ္ၿပီေလ....
မင္း မနက္ေတြ လွပဖို႕
ငါ သစၥာကို ေပးအပ္ခဲ့တာပဲ..
မင္းမယံုၾကည္မွေတာ့
ဘာ အဓိပၸါယ္ ႐ိွေတာ့မွာလဲ....
ငါ့ထြက္သက္ အထိေပါ့
မင္း မၾကိဳက္တဲ့ အရာေတြအားလံုး
ငါ ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္...
ဒါဟာ မင္းအတြက္ သတင္းေကာင္းတစ္ပုဒ္ေပါ့...
social ဆန္စြာ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့
ငါ့ ေတာ့ပ္ေလး
ဘယ္ေတာ့မွ မတက္ေတာ့ဘူး
ခ်စ္သူမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ခ်င္လြန္းလို႕
ျဖစ္တည္လာတဲ့ Video ခ်က္ေလး
ငါမတက္ေတာ့ပါဘူးကြယ္....
ကဲ့......
ေက်နပ္ၿပီလား ခ်စ္သူ....
ငါ ဘာမ်ား ေပးဆပ္ရဦးမလဲ ေကာင္မေလးရယ္....။

ခ်စ္သူက သံသယစကားလံုးေတြနဲ႕ပစ္ေပါက္ၿပီး
ေက်ာလွည့္ခဲ့တဲ့ အခါ
ငါ့ကမၻာ့ဟာ တိမ္းေမွာက္သြားခဲ့တယ္
ငါ့ညဟာ အဓိပၸါယ္မဲ့ခဲ့တယ္
ငါ့မနက္ျဖန္ေတြ အသက္မဲ့ သြားခဲ့တယ္............။

Read More...

ငါ... လူမိုက္

ငါ့ညကို ငါထုဆစ္ခဲ့တာ
ဒါေပမယ့္ အလြမ္းခ်ည္းပဲ

ေကာင္မေလးေရ......
အစကတည္းက
ပြင့္လန္းမယ့္ပန္းေတြအေၾကာင္း....
အခ်စ္လမ္းနဲ႕ ကမ္းေတြအေၾကာင္း .....
အျဖစ္ဆန္းတဲ့ စခန္းေတြအေၾကာင္း...
ဘာလို႕ ငါ့ကို ေျပာခဲ့သလဲ။
အခုေတာ့ အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာေတြပဲ ေ၀ဆာလို႕.....
စခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းမွာ
ငါ့ကို အစကတည္း ေျပာပါလားဟာ..
အဲ့ေလာက္ မပြင့္လန္းဖို႕နဲ႕
အဲ့ေလာက္ အခ်စ္မဆန္းဖို႕ အေၾကာင္းေပါ့။
အခုေတာ့ အခ်စ္...အခ်စ္ ဆိုတာကိုေတာင္ မကဘဲ
ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ဆုိတာကိုေတာင္
ေလွာင္ျပတယ္....
ရယ္ၾကတယ္...
ကဲ.... ငါ ဘယ္ေလာက္ ႐ွက္ရမလဲ။

ေကာင္မေလးေရ.......
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ငါ့အခ်စ္ကို ၿမိဳမခ်ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ
ေထြးမထုတ္ပါနဲ႕။
င့ါကို အၾကိမ္ႀကိမ္ ကစားခဲ့တာေလးကိုေတာ့
ျပန္ငဲ့ၾကည့္ေပးပါ.....
အခ်ိန္ေတြ မလြန္ခင္ေပါ့..........။

ငါ့ညကို ငါထုဆစ္ခဲ့တာ
ဒါေပမယ့္ အလြမ္းခ်ည္းပဲ
အလြမ္းတိုင္းလည္း မလွပခဲ့သလို
လြမ္းတဲ့ညတိုင္းလည္း လမသာခဲ့ပါဘူး။
ခ်စ္လြန္းလို႕ ႐ူးတာကိုေတာင္မွ
ဟားတိုက္ ခံရေသးတယ္။
ငါကိုယ္တိုင္က ေက်ာက္႐ုပ္ကို
ခ်စ္ခဲ့မိတာလား.........သံယေတြျဖစ္လို႕......။

ဇာတ္လမ္းအစကေတာ့ ႐ြက္ဖ်င္တဲနဲ႕ပဲ
သက္တမ္းကေတာ့ မၾကာေသးဘူးေပါ့။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးကလည္း တျဖတ္ျဖတ္နဲ႕
ေလထဲလြင့္ေနတာေလ။
ခံစားခ်က္ကေတာ့ မိုးေရထဲ ေမ်ာပါေနတာ
ေၾကြလြင့္႐ြက္၀ါတိုင္းမွာ ႐ိႈက္သံေတြျမည္ေနတာ
သတိထားမိလာတယ္။
ငါကိုယ္တိုင္လည္း သိသားပဲ
နင္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ သတိထားမိမလားပဲ
ဘာမွမျဖစ္သလိုေနတတ္တာကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴးတယ္။

ငါ့အခ်စ္ကို တန္ဖိုးမထားတတ္တဲ့.......မင္း
ငါ့အျပစ္ကိုေတာ့ ႐ွာတတ္သားပဲ ။
"သက္ေရာက္မႈတိုင္းမွာ
တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ႐ိွတယ္"
ေျပာခဲ့တဲ့ အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ေဒါသထြက္မိတယ္။
ငါက မင္းရဲ႕ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ကစားစရာ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္ပဲ။
ျဖစ္ပ်က္တာေတြကို ျပန္ျမင္တိုင္း
ခ်စ္ခဲ့တာက အဆိပ္အလားပဲ...။

ေက်ာ္ၾကားမႈကို အဲ့ေလာက္ေတာင္ တပ္မက္လား
အေဖာ္တလႊားနဲ႕ ေပ်ာ္ပါးေနခ်င္ရင္
ေမာ္ၾကြားဖို႕ေတာ့ မေကာင္းဘူး
အဲ့ဒါ.....မင္းအတြက္
ေဖာ္ထားတဲ့ ေဆးတစ္ခြက္လည္း ျဖစ္ရင္ျဖစ္မွာေပါ့။

ငါ့ကို ေဘးလူလို႕သေဘာထားေနရင္
အစကတည္းက ေဖးကူဖို႕လို႕ ေျပာထားပါလား
အခုေတာ့ ေသြးပူေအာင္ ကစားၿပီးမွ
ေမ့မရေသးတဲ့ ရင္ခြင္ေဟာင္းနဲ႕
ေ႐ွ႕ဆက္မယ့္ အနာဂတ္သားေကာင္တစ္ေယာက္အေၾကာင္း
ခဏခဏ ေျပာျပမေနစမ္းပါနဲ႕
ငါ့အတြက္ေတာ့ ငါ့ဟာ လူမိုက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီ။

ငါ့ညကို ငါထုဆစ္ခဲ့တာ
ဒါေပမယ့္ အလြမ္းခ်ည္းပဲ

ေကာင္မေလးေရ......
အစကတည္းက
ပြင့္လန္းမယ့္ပန္းေတြအေၾကာင္း....
အခ်စ္လမ္းနဲ႕ ကမ္းေတြအေၾကာင္း .....
အျဖစ္ဆန္းတဲ့ စခန္းေတြအေၾကာင္း...
ဘာလို႕ ငါ့ကို ေျပာခဲ့သလဲ။
အခုေတာ့ အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာေတြပဲ ေ၀ဆာလို႕.....
စခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းမွာ
ငါ့ကို အစကတည္း ေျပာပါလားဟာ..
အဲ့ေလာက္ မပြင့္လန္းဖို႕နဲ႕
အဲ့ေလာက္ အခ်စ္မဆန္းဖို႕ အေၾကာင္းေပါ့။
အခုေတာ့ အခ်စ္...အခ်စ္ ဆိုတာကိုေတာင္ မကဘဲ
ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ဆုိတာကိုေတာင္
ေလွာင္ျပတယ္....
ရယ္ၾကတယ္...
ကဲ.... ငါ ဘယ္ေလာက္ ႐ွက္ရမလဲ။

ေကာင္မေလးေရ.......
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ငါ့အခ်စ္ကို ၿမိဳမခ်ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ
ေထြးမထုတ္ပါနဲ႕။
င့ါကို အၾကိမ္ႀကိမ္ ကစားခဲ့တာေလးကိုေတာ့
ျပန္ငဲ့ၾကည့္ေပးပါ.....
အခ်ိန္ေတြ မလြန္ခင္ေပါ့..........။

ငါ့ညကို ငါထုဆစ္ခဲ့တာ
ဒါေပမယ့္ အလြမ္းခ်ည္းပဲ
အလြမ္းတိုင္းလည္း မလွပခဲ့သလို
လြမ္းတဲ့ညတိုင္းလည္း လမသာခဲ့ပါဘူး။
ခ်စ္လြန္းလို႕ ႐ူးတာကိုေတာင္မွ
ဟားတိုက္ ခံရေသးတယ္။
ငါကိုယ္တိုင္က ေက်ာက္႐ုပ္ကို
ခ်စ္ခဲ့မိတာလား.........သံယေတြျဖစ္လို႕......။

ဇာတ္လမ္းအစကေတာ့ ႐ြက္ဖ်င္တဲနဲ႕ပဲ
သက္တမ္းကေတာ့ မၾကာေသးဘူးေပါ့။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးကလည္း တျဖတ္ျဖတ္နဲ႕
ေလထဲလြင့္ေနတာေလ။
ခံစားခ်က္ကေတာ့ မိုးေရထဲ ေမ်ာပါေနတာ
ေၾကြလြင့္႐ြက္၀ါတိုင္းမွာ ႐ိႈက္သံေတြျမည္ေနတာ
သတိထားမိလာတယ္။
ငါကိုယ္တိုင္လည္း သိသားပဲ
နင္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ သတိထားမိမလားပဲ
ဘာမွမျဖစ္သလိုေနတတ္တာကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴးတယ္။

ငါ့အခ်စ္ကို တန္ဖိုးမထားတတ္တဲ့.......မင္း
ငါ့အျပစ္ကိုေတာ့ ႐ွာတတ္သားပဲ ။
"သက္ေရာက္မႈတိုင္းမွာ
တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ႐ိွတယ္"
ေျပာခဲ့တဲ့ အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ေဒါသထြက္မိတယ္။
ငါက မင္းရဲ႕ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ကစားစရာ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္ပဲ။
ျဖစ္ပ်က္တာေတြကို ျပန္ျမင္တိုင္း
ခ်စ္ခဲ့တာက အဆိပ္အလားပဲ...။

ေက်ာ္ၾကားမႈကို အဲ့ေလာက္ေတာင္ တပ္မက္လား
အေဖာ္တလႊားနဲ႕ ေပ်ာ္ပါးေနခ်င္ရင္
ေမာ္ၾကြားဖို႕ေတာ့ မေကာင္းဘူး
အဲ့ဒါ.....မင္းအတြက္
ေဖာ္ထားတဲ့ ေဆးတစ္ခြက္လည္း ျဖစ္ရင္ျဖစ္မွာေပါ့။

ငါ့ကို ေဘးလူလို႕သေဘာထားေနရင္
အစကတည္းက ေဖးကူဖို႕လို႕ ေျပာထားပါလား
အခုေတာ့ ေသြးပူေအာင္ ကစားၿပီးမွ
ေမ့မရေသးတဲ့ ရင္ခြင္ေဟာင္းနဲ႕
ေ႐ွ႕ဆက္မယ့္ အနာဂတ္သားေကာင္တစ္ေယာက္အေၾကာင္း
ခဏခဏ ေျပာျပမေနစမ္းပါနဲ႕
ငါ့အတြက္ေတာ့ ငါ့ဟာ လူမိုက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီ။

Read More...

အိပ္မက္နဲ႕ ဘ၀

ဘယ္သူေျပာလဲ
ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္


တစ္ေန႕ေန႕ ဆိုတာကို
ျပကၡဒိန္ထဲမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ
လက္ညိွဳးထိုးျပလို႕ မရမွန္းသိေပမယ့္
ငါတကယ္ကို ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္...။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
တဖြဲဖြဲ ဆုတ္ခြာေနတဲ့
ငါ့အိပ္မက္ထဲမွာ
မင္းဟာ ငါ့ကို ေနာက္ဆံုးစြန္႕ခြာမဲ့
ေနာက္ဆံုး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု မ်ားလားကြာ...။

မင္းသာ ငါ့ဘ၀ရဲ႕
အိပ္မက္တစ္ခု ျဖစ္မယ္ဆိုရင္
တစ္သက္စာ ျမင္မက္ခ်င္ပါတယ္
ခ်စ္သူ...။

တစ္ခုေတာ့ ေျပာခဲ့မယ္ခ်စ္သူ
အိပ္မက္ေတြနဲ႕ အသက္ရွင္ေနတဲ့
လူတစ္ေယာက္ဟာ
အိပ္မက္ မမက္ေတာ့တဲ့ ညမွာ
သူ႕ဘ၀ဟာ
ဆံုး....ခန္း....တိုင္.....ပါလိမ့္မယ္...။ ။


ဘယ္သူေျပာလဲ … ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္

အသည္းႏွလံုးမွာ ကၽြဲပုခံုးထေအာင္
တစက္စက္ေပါင္းခံၿပီးမွ က်လာတဲ႕အရည္
ဘယ္သူေျပာလဲ … ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္ … …

အိပ္ငိုက္ေနတဲ႕ ကဗ်ာက်မ္းၾကီးကေျပာတယ္
ငါနမ္းခဲ႕တဲ႕ ပန္းခက္ေတြထဲ
ရနံ႕သင္းဆဲ ေဆာင္းေတြသာျပင္းႏြဲ႕
ညွင္းသြဲ႕သြဲ႕ ဗ်ပ္ေစာင္းသံဟာ
မရဏလက္တို႔ရဲ႕ အႏုပညာျပကြက္ျဖစ္တယ္ … …

ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္တဲ႕
သူတို႔ေျပာၾကတာေပါ႔
အႏုပညာဆိုတာကေရာ အပြင့္မဲ႔ပန္းလား
ငါတို႔နမ္းခဲ႕တဲ႕ ကဗ်ာေတြကေတာ့
မာယာမဲ႔ပန္းတိုင္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္
… လာ … … လွမ္းစို႕ … …

ပုဂၢိဳလ္စြဲေနသမွ်
တို႔ေတြမ်က္စိမြဲေနမယ္ပ
ကဗ်ာရဲ႕ ရင္ခတ္သံဟာ ခံစားခ်က္ရဲ႕ မ်ဥ္းၿပိဳင္
အလင္းၿပိဳင္က်ရင္ တို႔ပိုင္တဲ႕ ဆံုခ်က္တိုင္း
ကမၻာတစ္သက္ ၀င္းလက္ေတာက္ပေနရမယ္ဆိုတာ … ယံု … …

ဘယ္သူေျပာလဲ
ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္
ကဗ်ာဟာ သက္မဲ႔ ျဒပ္မဲ႔ ဗီတာမင္အျပည့္နဲ႔ ၿခံထြက္သီးႏွံမ်ားျဖစ္ရဲ႕ …
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ပ်ိဳးႏုတ္ျခင္းမွာ
စိမ္းစိုသန္မာလာျခင္းလည္း ျဖစ္ရဲ႕ … …

အာ႐ုဏ္တက္လင္းၾကက္တြန္သံရဲ႕ ကနဦးမွာ
တစ္မနက္စာအတြက္
ႏိုးတ၀က္အိပ္ပ်က္ညေတြထုဆစ္
ရင္ဘတ္အငွားခ်ခံရသူ
တစ္ကၽြန္းစံ ရာဇ၀တ္ေကာင္လည္း ျဖစ္ရဲ႕ … …

အလြမ္းေတြေ၀လို႕ အနမ္းေတြ ေသြရတဲ႔အထဲ
ငါတို႔ရင္ဘတ္ေတြ ႏြမ္းေႂကြရမတဲ႕လား
မေသခ်ာပါဘူးကြယ္ …
ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ႂကြင္းျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္
ကိုယ့္ရင္ေငြ႕ကိုယ္ ပါးပါးေလးလံႈခ်င္ေနတဲ႕ေကာင္ေတြပါ …

ေဟာဒီမွာကြယ္ …
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ ၀ိဥာဥ္ေတြကို ခ်ခင္းထားတယ္ …
အေသြးအေရာင္မဲ႔တဲ႔ေလထုထဲမွာ
မင္းတို႔ရဲ႕ သစၥာေတြနဲ႕အတူ
လိုက္ဖမ္းလိုက္ၾကေပါ႔ … …

မၿပံဳးဘူးလို႕ေနလိုက္တာ
ျဒပ္စင္ခ်င္းေတြ႕လို႕
ဒီကေန႕ …
ငါတို႔ဓါတ္ျပဳလိုက္ၾကတယ္ … …

မေတြ႕ ၾကေတာ့ဘူးလို႔ပါပဲ
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ဘ၀လံုးေတြ႔ခဲ႔ၾက
ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာၾကေလနဲ႕
ကဗ်ာဆိုတာ
… “ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္ ” … …

ဘယ္သူေျပာလဲ
ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္


တစ္ေန႕ေန႕ ဆိုတာကို
ျပကၡဒိန္ထဲမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ
လက္ညိွဳးထိုးျပလို႕ မရမွန္းသိေပမယ့္
ငါတကယ္ကို ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္...။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
တဖြဲဖြဲ ဆုတ္ခြာေနတဲ့
ငါ့အိပ္မက္ထဲမွာ
မင္းဟာ ငါ့ကို ေနာက္ဆံုးစြန္႕ခြာမဲ့
ေနာက္ဆံုး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု မ်ားလားကြာ...။

မင္းသာ ငါ့ဘ၀ရဲ႕
အိပ္မက္တစ္ခု ျဖစ္မယ္ဆိုရင္
တစ္သက္စာ ျမင္မက္ခ်င္ပါတယ္
ခ်စ္သူ...။

တစ္ခုေတာ့ ေျပာခဲ့မယ္ခ်စ္သူ
အိပ္မက္ေတြနဲ႕ အသက္ရွင္ေနတဲ့
လူတစ္ေယာက္ဟာ
အိပ္မက္ မမက္ေတာ့တဲ့ ညမွာ
သူ႕ဘ၀ဟာ
ဆံုး....ခန္း....တိုင္.....ပါလိမ့္မယ္...။ ။


ဘယ္သူေျပာလဲ … ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္

အသည္းႏွလံုးမွာ ကၽြဲပုခံုးထေအာင္
တစက္စက္ေပါင္းခံၿပီးမွ က်လာတဲ႕အရည္
ဘယ္သူေျပာလဲ … ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္ … …

အိပ္ငိုက္ေနတဲ႕ ကဗ်ာက်မ္းၾကီးကေျပာတယ္
ငါနမ္းခဲ႕တဲ႕ ပန္းခက္ေတြထဲ
ရနံ႕သင္းဆဲ ေဆာင္းေတြသာျပင္းႏြဲ႕
ညွင္းသြဲ႕သြဲ႕ ဗ်ပ္ေစာင္းသံဟာ
မရဏလက္တို႔ရဲ႕ အႏုပညာျပကြက္ျဖစ္တယ္ … …

ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္တဲ႕
သူတို႔ေျပာၾကတာေပါ႔
အႏုပညာဆိုတာကေရာ အပြင့္မဲ႔ပန္းလား
ငါတို႔နမ္းခဲ႕တဲ႕ ကဗ်ာေတြကေတာ့
မာယာမဲ႔ပန္းတိုင္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္
… လာ … … လွမ္းစို႕ … …

ပုဂၢိဳလ္စြဲေနသမွ်
တို႔ေတြမ်က္စိမြဲေနမယ္ပ
ကဗ်ာရဲ႕ ရင္ခတ္သံဟာ ခံစားခ်က္ရဲ႕ မ်ဥ္းၿပိဳင္
အလင္းၿပိဳင္က်ရင္ တို႔ပိုင္တဲ႕ ဆံုခ်က္တိုင္း
ကမၻာတစ္သက္ ၀င္းလက္ေတာက္ပေနရမယ္ဆိုတာ … ယံု … …

ဘယ္သူေျပာလဲ
ကဗ်ာဆိုတာ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္
ကဗ်ာဟာ သက္မဲ႔ ျဒပ္မဲ႔ ဗီတာမင္အျပည့္နဲ႔ ၿခံထြက္သီးႏွံမ်ားျဖစ္ရဲ႕ …
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ပ်ိဳးႏုတ္ျခင္းမွာ
စိမ္းစိုသန္မာလာျခင္းလည္း ျဖစ္ရဲ႕ … …

အာ႐ုဏ္တက္လင္းၾကက္တြန္သံရဲ႕ ကနဦးမွာ
တစ္မနက္စာအတြက္
ႏိုးတ၀က္အိပ္ပ်က္ညေတြထုဆစ္
ရင္ဘတ္အငွားခ်ခံရသူ
တစ္ကၽြန္းစံ ရာဇ၀တ္ေကာင္လည္း ျဖစ္ရဲ႕ … …

အလြမ္းေတြေ၀လို႕ အနမ္းေတြ ေသြရတဲ႔အထဲ
ငါတို႔ရင္ဘတ္ေတြ ႏြမ္းေႂကြရမတဲ႕လား
မေသခ်ာပါဘူးကြယ္ …
ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ႂကြင္းျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္
ကိုယ့္ရင္ေငြ႕ကိုယ္ ပါးပါးေလးလံႈခ်င္ေနတဲ႕ေကာင္ေတြပါ …

ေဟာဒီမွာကြယ္ …
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ ၀ိဥာဥ္ေတြကို ခ်ခင္းထားတယ္ …
အေသြးအေရာင္မဲ႔တဲ႔ေလထုထဲမွာ
မင္းတို႔ရဲ႕ သစၥာေတြနဲ႕အတူ
လိုက္ဖမ္းလိုက္ၾကေပါ႔ … …

မၿပံဳးဘူးလို႕ေနလိုက္တာ
ျဒပ္စင္ခ်င္းေတြ႕လို႕
ဒီကေန႕ …
ငါတို႔ဓါတ္ျပဳလိုက္ၾကတယ္ … …

မေတြ႕ ၾကေတာ့ဘူးလို႔ပါပဲ
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ဘ၀လံုးေတြ႔ခဲ႔ၾက
ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာၾကေလနဲ႕
ကဗ်ာဆိုတာ
… “ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္ ” … …

Read More...

Thursday, January 1, 2009

ေသြးေတြ ေခၽြးေတြ ရင္းခဲ႔ရတာ မဟုတ္ေပမယ္႔
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ငံု ႔ၾကည့္စရာမက်န္ေအာင္
အခ်စ္ဆိုတဲ႔ ေ၀ါဟာရအဓိပၸါယ္ကို
မႏူးမနပ္ သင္အံခဲ႔စဥ္က
ရင္ခုန္သံဆိုတဲ႔ စကားကို
ခဏ ခဏ ေနျမင္႔ခဲ႔ဖူးတယ္ ။
အခ်စ္ဆိုတဲ႔ ေ၀ါဟာရအဓိပၸါယ္ကို
ေႏြးေႏြးေထြးေထြး နားလည္တတ္ေျမာက္ခဲ႔ေတာ႔
ဒုကၡဆိုတဲ႔ တရားကို
ႏႈတ္က တဖြဖြ ေရ႐ြတ္မိတယ္ ။

မိုးၿပိဳမွာကို စိုးရိမ္ပူပန္ေနစဥ္မွာပဲ
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး
တိတ္္ဆိတ္စြာ ၿပိဳပ်က္သြားခဲ႔ရတာပါ
အစားမထိုးခ်င္ဘူး ခ်စ္သူေရ . . .
ေကာင္းကင္အစအန ဖ႐ိုဖရဲေတြၾကားမွာပဲ
မ်က္ရည္တို႔ ၿပိဳလဲရင္းနဲ႔
ဆြံ႔အ တဲ႔ သံစဥ္သီခ်င္းကို
တစ္ကိုယ္တည္း
ခပ္တိုးတိုးေလး ညည္းေနေတာ႔မယ္ ။

အခမ္းနားဆံုးနဲ႔ အခိုင္ၿမဲဆံုးအခ်စ္တစ္ခုပဲ . . . လို႔
မယိုင္မလဲနဲ႔ ယံုၾကည္ခဲ႔ေပမယ္႔
ငါ . . .
တိမ္တိုက္ေတြရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈကို
ထာ၀ရ . . . လို႔
ထင္မွတ္မွားခဲ႔သူပါ ။

ခ်စ္သူက ေျပာဖူးတယ္
ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ . . . တဲ႔
ေသြး႐ူးေသြးတမ္း ဆုပ္ကိုင္ခိုတြယ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔
ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ကို
အခုေတာ႔မွ
ေမ်ာခ်င္ရာေမ်ာ
ဒေရာေသာပါး ျဖည္ခ်လိုက္တာ
အခ်စ္တဲ႔လား . . .

တယုတယနဲ႔ ထိေတြ႕နမ္း႐ိႈက္ေနတုန္း
လြတ္က်ကြဲရွသြားတဲ႔
နံနက္ခင္းအစိတ္အပိုင္းေတြကိုပဲ
႐ိုးေျဖာင္႔စြာနဲ႔
ေနာက္တစ္ေခါက္ မိုးေသာက္ေစခ်င္တယ္


ေမ႔ပစ္လိုက္ပါ . . . တဲ႔
ႏွလံုးသားကို ခုန္အုပ္
ဖုန္မႈန္႔တို႔ ေပက်ံခဲ႔ဖူးတဲ႔
အိပ္မက္တို႔ရဲ႕ အရိပ္အခက္တို႔
အဆိပ္ခတ္ လုပ္ႀကံ
ငါ႔ အာ၀ါသေတြ
မာနဆိုတဲ႔ မီးနဲ႔
ျပာခ်ခံလိုက္ရေပမယ္႔
နင္႔ကို ေမ႔လိုက္ဖို႔ဆိုတာ
မလြယ္ကူဆံုးပါ ခ်စ္သူ . . .

အခ်စ္ဆံုး . . . လို႔
ရင္ထုမနာ ေၾကြးေႀကာ္ေနတုန္းမွာပဲ
အိပ္မက္ေတြကို
ဖ်က္ၿဖိဳသြားခဲ႔ၿပီ

ေကာက္ေကြ႕တဲ႕ ျမစ္တစ္စင္းက မာယာဆိုရင္
ေျခာက္ေသြ႕တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ငါဟာ . . .
ေနာက္တစ္ေန႔ရဲ႕ ၀ပ္က်င္းထဲမွာ
ဒဏ္ရာေတြကို
အခါခါ သာယာေနေတာ႔မယ္

သစၥာ . . . သစၥာ
အဲဒီ႔ သစၥာကို ငါ႔ဆီမွာေတာင္ မေတြ႕ခဲ႔ဖူးလို႔
႐ြက္လႊင္႔ရွာေဖြလာခဲ႔တာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္
ေတြ႕မယ္႔ေတြ႕ေတာ႔လည္း
တစ္ျခမ္းပြင္႔ရင္ဘတ္ထဲမွာ

အလိမ္အညာ မုသာ၀ါဒကို
ဟန္ေဆာင္မႈရဲ႕ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းအတုနဲ႔
ဖံုးကြယ္ထိမ္၀ွက္ခဲ႔တယ္လို႔
ဘယ္ေတာ႔မွ မထင္ရက္ပါဘူး ေကာင္မေလးရယ္ . . .

ေသြးေတြ ေခၽြးေတြ ရင္းခဲ႔ရတာ မဟုတ္ေပမယ္႔
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ငံု ႔ၾကည့္စရာမက်န္ေအာင္
ရင္းခဲ႔တာပါ
ယံုၾကည္မႈေတြ ရင္းခဲ႔
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းေတြ ရင္းခဲ႔ေပမယ္႔
အားလံုးကို နင္းဖဲ႔ ေႃခြခဲ႔သူ . . . . . . . . . . . .



ေၾကာင္းက်ိဳးမဲ႔ ဆင္ျခင္အသိဥာဏ္ေတြနဲ႔
ငါ႔ရဲ႕
ခပ္ထူထူ ေနမ၀င္အဘိဓာန္
ရာဇ၀င္႐ိုင္းခဲ႔ရၿပီ
ငါကလည္း ခ်စ္မိတာကို . . .

ေလထဲမွာ လြင္႕ေမ်ာဖူးတဲ႔ ဆည္းလည္းသံ
လွ်ပ္စစ္လိုင္းထဲက ဆည္းလည္းသံ
အခုေတာ႔လည္း . . .
ငါျမတ္ႏိုးလြန္းတဲ႔ ဆည္းလည္းသံေလး
ငါ႔အတြက္ (သီးသန္႕) ဆြံ႕အ ခဲ႔ရပါေပါ႔

ငါ႔ကို သိမ္းသြင္းခဲ႔တဲ႔ ဆည္းလည္းသံခ်ိဳ
ငါ႔ရင္ခုန္သံေတြကို သိမ္းပိုက္အၿပီး
ငါ မသိမ္းဆည္းလိုက္ႏိုင္ခင္မွာပဲ
ငါ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းေတြကိုပါ
သိမ္းက်ံဳးယူေဆာင္သြားခဲ႔ၿပီ

လႊတ္ေလ ေ၀းေလ
လိုက္ေလ ေျပး၏
မိန္းမဟူဘိ ထိုဣတၳိကား
မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္းတည္း
မေပါင္းလည္းခတ္ ေပါင္းလည္းခတ္၏

လႈပ္ေလ ျမဳပ္ေလ
႐ုန္းေလ နစ္၏
အခ်စ္ဟူသည့္ ထိုိစိတ္အသိကား
မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္းတည္း
မေပါင္းလည္းခတ္ ေပါင္းလည္းခတ္၏

ေကာင္းေသာ မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ခ်စ္သူ
ငါေတာ႔ . . .
အိပ္မက္ဆိုးေတြနဲ႔ မႏိုးႏိုင္ေသးတဲ႔
မႈန္မိႈင္းမိႈင္း နံနက္ခင္းေတြနဲ႔ပဲ
ထံုထိုင္းထိုင္း ႐ုန္းကန္ရင္း
လြမ္းနာက်ေနရေတာ႔မယ္

ဤတရားကို မည္သူစီရင္ခဲ႔ပါသနည္း
ကံၾကမၼာ . . .
သူ . . .
ကၽြန္ေတာ္ . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . ။ ။

ေသြးေတြ ေခၽြးေတြ ရင္းခဲ႔ရတာ မဟုတ္ေပမယ္႔
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ငံု ႔ၾကည့္စရာမက်န္ေအာင္
အခ်စ္ဆိုတဲ႔ ေ၀ါဟာရအဓိပၸါယ္ကို
မႏူးမနပ္ သင္အံခဲ႔စဥ္က
ရင္ခုန္သံဆိုတဲ႔ စကားကို
ခဏ ခဏ ေနျမင္႔ခဲ႔ဖူးတယ္ ။
အခ်စ္ဆိုတဲ႔ ေ၀ါဟာရအဓိပၸါယ္ကို
ေႏြးေႏြးေထြးေထြး နားလည္တတ္ေျမာက္ခဲ႔ေတာ႔
ဒုကၡဆိုတဲ႔ တရားကို
ႏႈတ္က တဖြဖြ ေရ႐ြတ္မိတယ္ ။

မိုးၿပိဳမွာကို စိုးရိမ္ပူပန္ေနစဥ္မွာပဲ
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး
တိတ္္ဆိတ္စြာ ၿပိဳပ်က္သြားခဲ႔ရတာပါ
အစားမထိုးခ်င္ဘူး ခ်စ္သူေရ . . .
ေကာင္းကင္အစအန ဖ႐ိုဖရဲေတြၾကားမွာပဲ
မ်က္ရည္တို႔ ၿပိဳလဲရင္းနဲ႔
ဆြံ႔အ တဲ႔ သံစဥ္သီခ်င္းကို
တစ္ကိုယ္တည္း
ခပ္တိုးတိုးေလး ညည္းေနေတာ႔မယ္ ။

အခမ္းနားဆံုးနဲ႔ အခိုင္ၿမဲဆံုးအခ်စ္တစ္ခုပဲ . . . လို႔
မယိုင္မလဲနဲ႔ ယံုၾကည္ခဲ႔ေပမယ္႔
ငါ . . .
တိမ္တိုက္ေတြရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈကို
ထာ၀ရ . . . လို႔
ထင္မွတ္မွားခဲ႔သူပါ ။

ခ်စ္သူက ေျပာဖူးတယ္
ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ . . . တဲ႔
ေသြး႐ူးေသြးတမ္း ဆုပ္ကိုင္ခိုတြယ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔
ေကာက္႐ိုးတစ္မွ်င္ကို
အခုေတာ႔မွ
ေမ်ာခ်င္ရာေမ်ာ
ဒေရာေသာပါး ျဖည္ခ်လိုက္တာ
အခ်စ္တဲ႔လား . . .

တယုတယနဲ႔ ထိေတြ႕နမ္း႐ိႈက္ေနတုန္း
လြတ္က်ကြဲရွသြားတဲ႔
နံနက္ခင္းအစိတ္အပိုင္းေတြကိုပဲ
႐ိုးေျဖာင္႔စြာနဲ႔
ေနာက္တစ္ေခါက္ မိုးေသာက္ေစခ်င္တယ္


ေမ႔ပစ္လိုက္ပါ . . . တဲ႔
ႏွလံုးသားကို ခုန္အုပ္
ဖုန္မႈန္႔တို႔ ေပက်ံခဲ႔ဖူးတဲ႔
အိပ္မက္တို႔ရဲ႕ အရိပ္အခက္တို႔
အဆိပ္ခတ္ လုပ္ႀကံ
ငါ႔ အာ၀ါသေတြ
မာနဆိုတဲ႔ မီးနဲ႔
ျပာခ်ခံလိုက္ရေပမယ္႔
နင္႔ကို ေမ႔လိုက္ဖို႔ဆိုတာ
မလြယ္ကူဆံုးပါ ခ်စ္သူ . . .

အခ်စ္ဆံုး . . . လို႔
ရင္ထုမနာ ေၾကြးေႀကာ္ေနတုန္းမွာပဲ
အိပ္မက္ေတြကို
ဖ်က္ၿဖိဳသြားခဲ႔ၿပီ

ေကာက္ေကြ႕တဲ႕ ျမစ္တစ္စင္းက မာယာဆိုရင္
ေျခာက္ေသြ႕တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ငါဟာ . . .
ေနာက္တစ္ေန႔ရဲ႕ ၀ပ္က်င္းထဲမွာ
ဒဏ္ရာေတြကို
အခါခါ သာယာေနေတာ႔မယ္

သစၥာ . . . သစၥာ
အဲဒီ႔ သစၥာကို ငါ႔ဆီမွာေတာင္ မေတြ႕ခဲ႔ဖူးလို႔
႐ြက္လႊင္႔ရွာေဖြလာခဲ႔တာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္
ေတြ႕မယ္႔ေတြ႕ေတာ႔လည္း
တစ္ျခမ္းပြင္႔ရင္ဘတ္ထဲမွာ

အလိမ္အညာ မုသာ၀ါဒကို
ဟန္ေဆာင္မႈရဲ႕ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းအတုနဲ႔
ဖံုးကြယ္ထိမ္၀ွက္ခဲ႔တယ္လို႔
ဘယ္ေတာ႔မွ မထင္ရက္ပါဘူး ေကာင္မေလးရယ္ . . .

ေသြးေတြ ေခၽြးေတြ ရင္းခဲ႔ရတာ မဟုတ္ေပမယ္႔
ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ငံု ႔ၾကည့္စရာမက်န္ေအာင္
ရင္းခဲ႔တာပါ
ယံုၾကည္မႈေတြ ရင္းခဲ႔
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းေတြ ရင္းခဲ႔ေပမယ္႔
အားလံုးကို နင္းဖဲ႔ ေႃခြခဲ႔သူ . . . . . . . . . . . .



ေၾကာင္းက်ိဳးမဲ႔ ဆင္ျခင္အသိဥာဏ္ေတြနဲ႔
ငါ႔ရဲ႕
ခပ္ထူထူ ေနမ၀င္အဘိဓာန္
ရာဇ၀င္႐ိုင္းခဲ႔ရၿပီ
ငါကလည္း ခ်စ္မိတာကို . . .

ေလထဲမွာ လြင္႕ေမ်ာဖူးတဲ႔ ဆည္းလည္းသံ
လွ်ပ္စစ္လိုင္းထဲက ဆည္းလည္းသံ
အခုေတာ႔လည္း . . .
ငါျမတ္ႏိုးလြန္းတဲ႔ ဆည္းလည္းသံေလး
ငါ႔အတြက္ (သီးသန္႕) ဆြံ႕အ ခဲ႔ရပါေပါ႔

ငါ႔ကို သိမ္းသြင္းခဲ႔တဲ႔ ဆည္းလည္းသံခ်ိဳ
ငါ႔ရင္ခုန္သံေတြကို သိမ္းပိုက္အၿပီး
ငါ မသိမ္းဆည္းလိုက္ႏိုင္ခင္မွာပဲ
ငါ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းေတြကိုပါ
သိမ္းက်ံဳးယူေဆာင္သြားခဲ႔ၿပီ

လႊတ္ေလ ေ၀းေလ
လိုက္ေလ ေျပး၏
မိန္းမဟူဘိ ထိုဣတၳိကား
မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္းတည္း
မေပါင္းလည္းခတ္ ေပါင္းလည္းခတ္၏

လႈပ္ေလ ျမဳပ္ေလ
႐ုန္းေလ နစ္၏
အခ်စ္ဟူသည့္ ထိုိစိတ္အသိကား
မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္းတည္း
မေပါင္းလည္းခတ္ ေပါင္းလည္းခတ္၏

ေကာင္းေသာ မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ခ်စ္သူ
ငါေတာ႔ . . .
အိပ္မက္ဆိုးေတြနဲ႔ မႏိုးႏိုင္ေသးတဲ႔
မႈန္မိႈင္းမိႈင္း နံနက္ခင္းေတြနဲ႔ပဲ
ထံုထိုင္းထိုင္း ႐ုန္းကန္ရင္း
လြမ္းနာက်ေနရေတာ႔မယ္

ဤတရားကို မည္သူစီရင္ခဲ႔ပါသနည္း
ကံၾကမၼာ . . .
သူ . . .
ကၽြန္ေတာ္ . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . ။ ။

Read More...

Wednesday, December 31, 2008

ႏွစ္သိမ္႔ဆု

စိတ္ရွိလက္ရွိ ပြင္႔ခ်င္ေပမယ္႔
ငါ႔အခ်စ္ကို ရနံ႔မပါဘူးလို႔ တန္ဖိုးျဖတ္ၾကဦးမယ္

တစ္ေနကုန္ လႊတ္ခ်မိတာ
ငါ႔ကိုယ္ငါ ျဖစ္ေနတဲ႔အထိ
သတိလက္လြတ္ ဆြံ႕အ စြာနဲ႔ ။

အဲဒီေလာက္ လြဲလြဲေခ်ာ္ေခ်ာ္
နာက်င္ေၾကကြဲစြာ ျဖတ္သန္းရင္း
အရည္အေသြးေတြ ေလ်ာ႔က်ခဲ႔တာ
အေျဖမွန္ ခ်ျပဖို႔ ခက္ခဲတိုင္း
မ်ိဳသိပ္ရင္းနဲ႔
ဒဏ္ရာက အဆိပ္တက္လာတယ္ ။

စိတ္ရွိလက္ရွိ ပြင္႔ခ်င္ေပမယ္႔
ငါ႔အခ်စ္ကို ရနံ႔မပါဘူးလို႔ တန္ဖိုးျဖတ္ၾကဦးမယ္ ။
ထားပါေတာ႔
အမွတ္ေပးစဥ္းမ်ဥ္းအရ
ႏွလံုးသားအဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ႔ေနတယ္ဆိုရင္
ငါ႔ရဲ႕ က်ဆံုးမႈဟာ
ခမ္းနားစရာ မလိုဘူး ။ ။

စိတ္ရွိလက္ရွိ ပြင္႔ခ်င္ေပမယ္႔
ငါ႔အခ်စ္ကို ရနံ႔မပါဘူးလို႔ တန္ဖိုးျဖတ္ၾကဦးမယ္

တစ္ေနကုန္ လႊတ္ခ်မိတာ
ငါ႔ကိုယ္ငါ ျဖစ္ေနတဲ႔အထိ
သတိလက္လြတ္ ဆြံ႕အ စြာနဲ႔ ။

အဲဒီေလာက္ လြဲလြဲေခ်ာ္ေခ်ာ္
နာက်င္ေၾကကြဲစြာ ျဖတ္သန္းရင္း
အရည္အေသြးေတြ ေလ်ာ႔က်ခဲ႔တာ
အေျဖမွန္ ခ်ျပဖို႔ ခက္ခဲတိုင္း
မ်ိဳသိပ္ရင္းနဲ႔
ဒဏ္ရာက အဆိပ္တက္လာတယ္ ။

စိတ္ရွိလက္ရွိ ပြင္႔ခ်င္ေပမယ္႔
ငါ႔အခ်စ္ကို ရနံ႔မပါဘူးလို႔ တန္ဖိုးျဖတ္ၾကဦးမယ္ ။
ထားပါေတာ႔
အမွတ္ေပးစဥ္းမ်ဥ္းအရ
ႏွလံုးသားအဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ႔ေနတယ္ဆိုရင္
ငါ႔ရဲ႕ က်ဆံုးမႈဟာ
ခမ္းနားစရာ မလိုဘူး ။ ။

Read More...

လြတ္က်ျခင္း

သူမရဲ႕ တစ္ဖတ္သတ္စီရင္ျခင္းမွာ
နာၾကည္းရေကာင္းမွန္း မသိတဲ႔
ဒဏ္ရာကို ခဏ ခဏ ခြဲၾကည့္မိတယ္

ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူမအတြက္
မလိုအပ္ဆံုးလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ
အလိုအေလွ်ာက္ သိလိုက္ရတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
ေရေ၀းတဲ႔ သစ္ပင္လို
တစ္ကိုယ္စာ အရိပ္ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ ။

အခ်စ္တစ္ခုအတြက္
တစ္ဘ၀စာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႔
အိပ္မက္ မက္ခဲ႔တာ
အခုမွ
ကိုယ္႔ဖာသာထိုးစိုက္မိတဲ႔ ဆူးကို
႐ူးသြပ္စြာ ခ်ိဳၿမိန္ရင္း
သူမရဲ႕ တစ္ဖတ္သတ္စီရင္ျခင္းမွာ
နာၾကည္းရေကာင္းမွန္း မသိတဲ႔
ဒဏ္ရာကို ခဏ ခဏ ခြဲၾကည့္မိတယ္ ။ ။

သူမရဲ႕ တစ္ဖတ္သတ္စီရင္ျခင္းမွာ
နာၾကည္းရေကာင္းမွန္း မသိတဲ႔
ဒဏ္ရာကို ခဏ ခဏ ခြဲၾကည့္မိတယ္

ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူမအတြက္
မလိုအပ္ဆံုးလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ
အလိုအေလွ်ာက္ သိလိုက္ရတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
ေရေ၀းတဲ႔ သစ္ပင္လို
တစ္ကိုယ္စာ အရိပ္ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ ။

အခ်စ္တစ္ခုအတြက္
တစ္ဘ၀စာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႔
အိပ္မက္ မက္ခဲ႔တာ
အခုမွ
ကိုယ္႔ဖာသာထိုးစိုက္မိတဲ႔ ဆူးကို
႐ူးသြပ္စြာ ခ်ိဳၿမိန္ရင္း
သူမရဲ႕ တစ္ဖတ္သတ္စီရင္ျခင္းမွာ
နာၾကည္းရေကာင္းမွန္း မသိတဲ႔
ဒဏ္ရာကို ခဏ ခဏ ခြဲၾကည့္မိတယ္ ။ ။

Read More...

လ ေရာင္ ဆာတဲ႔ ျမစ္

ေႏြးေထြး ခၽြန္ထက္
အလကၤာလက္ေခ်ာင္းကေလးေတြနဲ႔
ႏွလံုးသားကို ဟင္းလင္းျပင္ဖြင္႔ခဲ႔တဲ႔ ေကာင္မေလး

ငါ႔ရဲ႕ သာယာမႈလား
ခ်စ္သူရဲ႕ ပဥၥလက္လား
တစ္ခုခုကေတာ႔ မွားေနၿပီ ။

ေႏြးေထြး ခၽြန္ထက္
အလကၤာလက္ေခ်ာင္းကေလးေတြနဲ႔
ႏွလံုးသားကို ဟင္းလင္းျပင္ဖြင္႔ခဲ႔တဲ႔ ေကာင္မေလး
နာက်င္ခ်ိဳၿမိန္
က်ိန္စာကို မ်ိဳခ်ခဲ႔သူက ငါ
အခုေတာ႔
ေသရာပါ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔
အခ်ိန္မွန္ ဖ်ားတတ္ေနၿပီ ။

ၿပီးေတာ႔
တမ္းတ ေတြေ၀
သက္ျပင္းရွည္ အခါခါခ်ရေအာင္
ငါ႔ရဲ႕နားထဲကို
နယူတန္ရဲ႕ သီ၀ရီ ေလာင္းထည့္ေပးခဲ႔ ။

လြဲခ်င္ေတာ႔
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ
လမ္းလြဲႀကီးမွာ ငုတ္တုတ္ထားခဲ႔တာေတာင္မွ
ခ်စ္သူ ျပန္လာမွာပါ လို႔
ငါက
ေလွနံ ဓားထစ္ မွတ္တုန္း ။ ။

ေႏြးေထြး ခၽြန္ထက္
အလကၤာလက္ေခ်ာင္းကေလးေတြနဲ႔
ႏွလံုးသားကို ဟင္းလင္းျပင္ဖြင္႔ခဲ႔တဲ႔ ေကာင္မေလး

ငါ႔ရဲ႕ သာယာမႈလား
ခ်စ္သူရဲ႕ ပဥၥလက္လား
တစ္ခုခုကေတာ႔ မွားေနၿပီ ။

ေႏြးေထြး ခၽြန္ထက္
အလကၤာလက္ေခ်ာင္းကေလးေတြနဲ႔
ႏွလံုးသားကို ဟင္းလင္းျပင္ဖြင္႔ခဲ႔တဲ႔ ေကာင္မေလး
နာက်င္ခ်ိဳၿမိန္
က်ိန္စာကို မ်ိဳခ်ခဲ႔သူက ငါ
အခုေတာ႔
ေသရာပါ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔
အခ်ိန္မွန္ ဖ်ားတတ္ေနၿပီ ။

ၿပီးေတာ႔
တမ္းတ ေတြေ၀
သက္ျပင္းရွည္ အခါခါခ်ရေအာင္
ငါ႔ရဲ႕နားထဲကို
နယူတန္ရဲ႕ သီ၀ရီ ေလာင္းထည့္ေပးခဲ႔ ။

လြဲခ်င္ေတာ႔
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ
လမ္းလြဲႀကီးမွာ ငုတ္တုတ္ထားခဲ႔တာေတာင္မွ
ခ်စ္သူ ျပန္လာမွာပါ လို႔
ငါက
ေလွနံ ဓားထစ္ မွတ္တုန္း ။ ။

Read More...

ေျဖာင္႔ခ်က္

အဲဒီလို ခ်စ္လွစြာ ေၾကကြဲခဲ႔တဲ႔
ေ၀ဒနာ၀တ္စၤုသစ္ေတြ


ျပတင္း၀ကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး
မ်က္၀န္းမွာ
၀မ္းနည္းျခင္းေတြ စိတ္ရွိလက္ရွိ စိုစြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

ခ်စ္သူ . . .
ငါက အၿမဲတမ္း ေရမရွိတဲ႔ ေခ်ာင္းတစ္စင္းပါ ။
မင္းအတြက္ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ
ကႏၱာရ ျခားထားတယ္ ။

ငါ႔ေရွ႕မွာ ၀ါၾကန္႔ၾကန္႔ျဖစ္ရပ္ေတြကလည္း
ရာသီဦးမွာ တဖြဲဖြဲေႁကြက်ခဲ႔ ။

စီးကရက္တစ္လိပ္လို ေလာင္ၿမိဳက္ေနၿပီး
ဘ၀ကို ျပာျဖစ္ဖို႔ ေစာင္႔ၾကည့္မိတဲ႔အထိ
မိုက္မဲမိတဲ႔ ေကာင္ပါ ။

အခုလည္း ေျခရာနဲ႔လိုက္ဖက္မႈမရွိတဲ႔ ခရီးအတြက္
ထီးတစ္လက္ျဖစ္မလာႏိုင္တဲ႔ မင္းကို
အတူတူေလွ်ာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိတုန္း ။

အဲဒီလို ခ်စ္လွစြာ ေၾကကြဲခဲ႔တဲ႔
ေ၀ဒနာ၀တ္စၤုသစ္ေတြ
ငါ မင္းကို လြမ္းနာက်တိုင္း
ရင္ဘတ္မွာ ကပ္မိတယ္ဆိုတာ
၀န္ခံပါတယ္ ။ ။

အဲဒီလို ခ်စ္လွစြာ ေၾကကြဲခဲ႔တဲ႔
ေ၀ဒနာ၀တ္စၤုသစ္ေတြ


ျပတင္း၀ကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး
မ်က္၀န္းမွာ
၀မ္းနည္းျခင္းေတြ စိတ္ရွိလက္ရွိ စိုစြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

ခ်စ္သူ . . .
ငါက အၿမဲတမ္း ေရမရွိတဲ႔ ေခ်ာင္းတစ္စင္းပါ ။
မင္းအတြက္ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ
ကႏၱာရ ျခားထားတယ္ ။

ငါ႔ေရွ႕မွာ ၀ါၾကန္႔ၾကန္႔ျဖစ္ရပ္ေတြကလည္း
ရာသီဦးမွာ တဖြဲဖြဲေႁကြက်ခဲ႔ ။

စီးကရက္တစ္လိပ္လို ေလာင္ၿမိဳက္ေနၿပီး
ဘ၀ကို ျပာျဖစ္ဖို႔ ေစာင္႔ၾကည့္မိတဲ႔အထိ
မိုက္မဲမိတဲ႔ ေကာင္ပါ ။

အခုလည္း ေျခရာနဲ႔လိုက္ဖက္မႈမရွိတဲ႔ ခရီးအတြက္
ထီးတစ္လက္ျဖစ္မလာႏိုင္တဲ႔ မင္းကို
အတူတူေလွ်ာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိတုန္း ။

အဲဒီလို ခ်စ္လွစြာ ေၾကကြဲခဲ႔တဲ႔
ေ၀ဒနာ၀တ္စၤုသစ္ေတြ
ငါ မင္းကို လြမ္းနာက်တိုင္း
ရင္ဘတ္မွာ ကပ္မိတယ္ဆိုတာ
၀န္ခံပါတယ္ ။ ။

Read More...

ဘာမွမလိုဘူး

ကုန္ကုန္ေျပာမယ္
ငါ႔ကိုယ္ငါေတာင္
မင္းရွိေနတာေလာက္ မလိုဘူး

အိပ္မက္နဲ႔ညေရးက အစပ္အဟပ္မတည့္ဘူး
အလြမ္းက ေခါင္းေထာင္ ထ လာတယ္ ။

ငါ႔ကိုယ္ငါ
ထမင္းေမ႔ ဟင္းေမ႔ ေမ႔ေနသလိုတစ္ေလွ်ာက္လံုး
မင္းဆီမွာ ရွိေနတဲ႔ ငါ႔အေတြးေတြ
တစ္ေခါက္တစ္ခါမွ ျပန္မလာဘူး ။

ေန႔ေရာ ညပါ ဒီစိတ္နဲ႔
မင္းကိုခ်စ္တဲ႔ အမွတ္တံဆိပ္မွာ
က်န္တာ ဘာမွမလိုဘူး ။

ကုန္ကုန္ေျပာမယ္
ငါ႔ကိုယ္ငါေတာင္
မင္းရွိေနတာေလာက္ မလိုဘူး ။ ။

ကုန္ကုန္ေျပာမယ္
ငါ႔ကိုယ္ငါေတာင္
မင္းရွိေနတာေလာက္ မလိုဘူး

အိပ္မက္နဲ႔ညေရးက အစပ္အဟပ္မတည့္ဘူး
အလြမ္းက ေခါင္းေထာင္ ထ လာတယ္ ။

ငါ႔ကိုယ္ငါ
ထမင္းေမ႔ ဟင္းေမ႔ ေမ႔ေနသလိုတစ္ေလွ်ာက္လံုး
မင္းဆီမွာ ရွိေနတဲ႔ ငါ႔အေတြးေတြ
တစ္ေခါက္တစ္ခါမွ ျပန္မလာဘူး ။

ေန႔ေရာ ညပါ ဒီစိတ္နဲ႔
မင္းကိုခ်စ္တဲ႔ အမွတ္တံဆိပ္မွာ
က်န္တာ ဘာမွမလိုဘူး ။

ကုန္ကုန္ေျပာမယ္
ငါ႔ကိုယ္ငါေတာင္
မင္းရွိေနတာေလာက္ မလိုဘူး ။ ။

Read More...

မာယာ

မုန္တိုင္းအႀကိဳ ေလျပည္မ်ိဳးနဲ႔

မာယာ
ေနာက္ဆံုးေရွ႕က ညေန
မုန္တိုင္းအႀကိဳ ေလျပည္မ်ိဳးနဲ႔
ၿငိမ္သက္ျခင္း တစ္စြန္းတစ္စ
ထိန္၀ွက္ျခင္း ျပင္းျပင္းပ်ပ်
ငါလည္း . . .
မာနအထုပ္အပိုးေတြ
ျပင္ဆင္ၿပီး
အတၱခရီးႏွင္ေတာ႔မလို႔
ႏွလံုးသားကို လက္စတံုး
ေအာင္ပြဲရတဲ႔ စစ္ဘုရင္အၿပံဳးလို . . .
အသံုးခ်ေဗဒရဲ႕ ေမာဟေတြကို
အထက္ ေအာက္ ဆင္တူ
၀တ္ဆင္ထားရဲ႕ . . .
ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕
အကာမ်ား
အခင္းမ်ား
အမိုးမ်ား
နားမရွိတဲ႔ နံရံမ်ားဆီ
အလုအယက္ ေျပးကပ္
အားလံုးပဲ . . .
ဟန္ေဆာင္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾက . . . ။ ။

မုန္တိုင္းအႀကိဳ ေလျပည္မ်ိဳးနဲ႔

မာယာ
ေနာက္ဆံုးေရွ႕က ညေန
မုန္တိုင္းအႀကိဳ ေလျပည္မ်ိဳးနဲ႔
ၿငိမ္သက္ျခင္း တစ္စြန္းတစ္စ
ထိန္၀ွက္ျခင္း ျပင္းျပင္းပ်ပ်
ငါလည္း . . .
မာနအထုပ္အပိုးေတြ
ျပင္ဆင္ၿပီး
အတၱခရီးႏွင္ေတာ႔မလို႔
ႏွလံုးသားကို လက္စတံုး
ေအာင္ပြဲရတဲ႔ စစ္ဘုရင္အၿပံဳးလို . . .
အသံုးခ်ေဗဒရဲ႕ ေမာဟေတြကို
အထက္ ေအာက္ ဆင္တူ
၀တ္ဆင္ထားရဲ႕ . . .
ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕
အကာမ်ား
အခင္းမ်ား
အမိုးမ်ား
နားမရွိတဲ႔ နံရံမ်ားဆီ
အလုအယက္ ေျပးကပ္
အားလံုးပဲ . . .
ဟန္ေဆာင္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾက . . . ။ ။

Read More...

Sunday, December 28, 2008

သူ႔ေျခေထာက္အတြက္
သူ႔ဖိနပ္အတြက္
ေျမျပင္သက္သက္ ခင္းစရာမလို
“ၾကယ္ကို ၾကယ္နဲ႔ ရံမတဲ႔”


ေမွာ္ဆရာေရ . . .
စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္မွာ
၀ိၫာဥ္ကို ေကာနဲ႔ကပ္ၿပီး
လူျဖစ္ေအာင္ . . . ငါ အသက္သြင္းဖူးတယ္ ။

မီးျခစ္ေက်ာက္ကို
လက္သည္းနဲ႔ ပြင္႔ထြက္ေအာင္ေတာက္
မီးေတာက္ကို ခါးကလိမ္ခ်ိဳး
စီးကရက္ေသာက္ရင္း သူ . . . ေခ်ာင္းဆိုးဖူးတယ္ ။

သူ႔ေျခေထာက္အတြက္
သူ႔ဖိနပ္အတြက္
ေျမျပင္သက္သက္ ခင္းစရာမလို
“ၾကယ္ကို ၾကယ္နဲ႔ ရံမတဲ႔”

သံအိပ္မက္ႀကီးနဲ႔
ပင္လယ္ေရပြက္ထဲက . . . ည . . .
အားလံုးကို သူ . . . အပိုင္ရတယ္ . . . ။

ပထမေတာ႔ . . .
“လ”ကို ခိုစီး
ေကာင္းကင္ႀကီးနဲ႔ တြဲက
စကၠဴဂစ္တာတစ္လက္ ပိုက္ၿပီး
ေပ်ာ္လိုက္ရတာ . . . ။

ေနာက္မွ
စၾကာ၀ဠာရဲ႕
မဟာတြင္းနက္ထဲကို
လက္ခနဲ ခုန္ခ်
သူ . . . ဘယ္ဆီ က်သြားသလဲ ။

ကဲ . . . ေမွာ္ဆရာ . . .
အပိုင္းပိုင္းအတစ္တစ္
သကၠရာဇ္တို႔ မၿပိဳခင္မွာ . . .
“သုည”တစ္လံုးပဲရွိတဲ႔
သူ႔ရဲ႕ တယ္လီဖုန္းနံပါတ္ဆီ ဆက္ေပးပါ . . . ။

သူ႔ေျခေထာက္အတြက္
သူ႔ဖိနပ္အတြက္
ေျမျပင္သက္သက္ ခင္းစရာမလို
“ၾကယ္ကို ၾကယ္နဲ႔ ရံမတဲ႔”


ေမွာ္ဆရာေရ . . .
စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္မွာ
၀ိၫာဥ္ကို ေကာနဲ႔ကပ္ၿပီး
လူျဖစ္ေအာင္ . . . ငါ အသက္သြင္းဖူးတယ္ ။

မီးျခစ္ေက်ာက္ကို
လက္သည္းနဲ႔ ပြင္႔ထြက္ေအာင္ေတာက္
မီးေတာက္ကို ခါးကလိမ္ခ်ိဳး
စီးကရက္ေသာက္ရင္း သူ . . . ေခ်ာင္းဆိုးဖူးတယ္ ။

သူ႔ေျခေထာက္အတြက္
သူ႔ဖိနပ္အတြက္
ေျမျပင္သက္သက္ ခင္းစရာမလို
“ၾကယ္ကို ၾကယ္နဲ႔ ရံမတဲ႔”

သံအိပ္မက္ႀကီးနဲ႔
ပင္လယ္ေရပြက္ထဲက . . . ည . . .
အားလံုးကို သူ . . . အပိုင္ရတယ္ . . . ။

ပထမေတာ႔ . . .
“လ”ကို ခိုစီး
ေကာင္းကင္ႀကီးနဲ႔ တြဲက
စကၠဴဂစ္တာတစ္လက္ ပိုက္ၿပီး
ေပ်ာ္လိုက္ရတာ . . . ။

ေနာက္မွ
စၾကာ၀ဠာရဲ႕
မဟာတြင္းနက္ထဲကို
လက္ခနဲ ခုန္ခ်
သူ . . . ဘယ္ဆီ က်သြားသလဲ ။

ကဲ . . . ေမွာ္ဆရာ . . .
အပိုင္းပိုင္းအတစ္တစ္
သကၠရာဇ္တို႔ မၿပိဳခင္မွာ . . .
“သုည”တစ္လံုးပဲရွိတဲ႔
သူ႔ရဲ႕ တယ္လီဖုန္းနံပါတ္ဆီ ဆက္ေပးပါ . . . ။

Read More...

ဆရာတာရာမင္းေ၀ရဲ႕ ကဗ်ာပါ

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ
ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ နိဂံုးလို


အခုလို . . .
လွပေအးစက္ေနတဲ႔ညမွာပဲ
ငါ . . . ပ်ိဳးထားတဲ႔ ျမႏွင္းဆီဟာ
ၾကယ္တစ္ရာ ၿခံရံၿပီး ေၾကြက်သြားခဲ႔တယ္။

တိမ္လႊာမ်ဥ္းေကာတ္ေတြကလည္း
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ မီးအိပ္မက္မွာ
ေ႐ႊမ်က္ရည္ေတြ စိုလက္လာၿပီလို႔
မိႈင္းၫိဳ႕ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ႀကီးကို
တီးတိုး ေျပာၾကားလိုက္တယ္။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ
ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ နိဂံုးလို
ေနာက္ဆံုးမွာ
မီးခိုးလံုးမ်ား ျဖစ္သြားေရာ႔မလား . . . လို႔
ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ၿပီး . . . ငါ စဥ္းစားဖူးတယ္။

လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ျပဳစားဖို႔
အဘယ္ဘုရားထံ
နင္႔လက္ေတြ ျဖန္႔ကား ေတာင္းခံခဲ႔သလဲ . . .
ငါ႔ရာဇ၀င္ခပ္က်ဲက်ဲကို
ငရဲမီးထဲ တြန္းခ်လိုက္တယ္။

ေလာကဓံဦးတုန္းက
အလြန္အၾကဴးေသာက္ခဲ႔တဲ႔ . . . အရက္တစ္ခြက္
ခုမွ . . . စံပယ္႐ြက္ေတြေပၚ မူးလဲ
အသည္းကြဲတယ္ . . . ဆိုတာ
သီခ်င္းေလးေတြ တိုးတိုးညည္းရင္းက
ထိရွခဲ႔တဲ႔ . . . ေသြးမဲ႔ဒဏ္ရာတစ္ခ်က္ပါ။

သိုးေက်ာင္းသားရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္္နဲ႔
နတ္ဘီလူးေတြရဲ႕ သတိရျခင္းမ်ိဳးက
ငါ႔ကို စိုးမိုးထားတယ္။

စက္႐ုပ္ကို ဒူးေထာက္က်ေစတဲ႔
နင္႔ရဲ႕ . . . မ်က္၀န္းစိမ္းေတြထဲမွာ
ငါ . . . ဘယ္လိုမွ ေမ႔လို႔မရတဲ႔
မဟာလကၤာ တစ္ပိုင္းတစ္စ . . . ရွိေနေလရဲ႕ . . . ။

အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ
ငါ . . . ျပန္လည္ခ်ည္ေႏွာင္ခဲ႔ပါ႔မယ္ . . .
ခ်စ္ေသာ . . . ဖဲႀကိဳး၀ါေလးရယ္ . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . ။
အေရွ႕ေလေတြ တိုက္တုန္းက
ခါးကုန္းေနတဲ႔ ငါတို႔ရဲ႕ျမရာပင္အိုႀကီးဟာ
တုန္ရင္ခ်ည့္နဲ႔စြာ ယိမ္းထိုးေနေတာ႔တယ္ . . . ။

ေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕စည္းအျပင္
ေႏွာင္းရိပ္ေတြ တလြင္လြင္နဲ႔
ထင္ေယာင္ထင္မွား
လမ္းေပၚမွာ ငါစဥ္းစားတာ . . .
နင္႔အေၾကာင္း . . . ေခါင္းစဥ္မ်ားစြာပါပဲ ။

ထိပ္ထားရယ္ . . .
အီဂ်စ္ျပကၡဒိန္ထဲက
မိုးတိမ္ေတြ ႐ြာမယ္႔ေန႔
နင္နဲ႔ငါ . . . ျပန္ဆံုေတြ႕ၾကရင္ . . .
ဒီအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္ . . . ။

ငါက ဆပ္ျပာပူေဖာင္းကို ခိုစီးၿပီး
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ႀကီးနဲ႔ တိုက္မိမွာ
စိုးရိမ္ရွာသူ မဟုတ္ခဲ႔ . . .
ဒါေပမယ္႕ . . .
ေလေပြလမ္းေၾကာင္းမ်ားမွာ
တုန္၀ါေဖ်ာ႔ေအး
“သစၥာ”ကို ပဲ႔တင္သံနဲ႔ ျပန္ေပးႏိုင္ခဲ႔သူ . . . ။

ငါ႕ကိုသတ္ . . . ငါ႔ရင္ဘတ္ကို ထိုးခြဲ ေဖာက္လွန္ၾကည့္
ငါ႔လက္သီးထဲမွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားတဲ႔
သုညတစ္လံုးပဲ ရွိလိမ္႔မယ္ ။


၀ိုင္ယာႀကိဳးေတြ
“ေထာင္း”ခနဲ မီးပြင္႔ ျပတ္ေတာက္ၿပီး
႐ုတ္ခ်ည္း ေမွာင္အတိက်သြားတဲ႔
“အႏၶ”တို႔ရဲ႕ အိမ္အိုမွာ . . .
ေတေလပီသစြာ . . . ငါေနတယ္ ။

တိတ္ဆိတ္ . . . ျပာလဲ႔ေနတဲ႔ည
ေရတြင္းထဲ ေခါင္းငံု႔ၿပီး
“ . . . ” ကို ခ်စ္တယ္လို႔
ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ . . . ဟစ္ေအာ္တမ္းတရတာ
ဘာေၾကာင္႔ပါလဲ . . . ။

“အံု႔ပုန္းခ်စ္” သီခ်င္းကို
မဆိုခ်င္ပဲ ဆိုရတာ
ေ႐ႊရည္စိမ္ထားတဲ႔ လက္ပစ္ဗံုးကို
ကိုက္မ်ိဳရသလိုပါပဲ . . . လို႔
အက္ကြဲေနတဲ႔ မယ္ဒလင္ႀကီးက . . .
ငါ႔ကို ေျပာျပတယ္ ။

အဲဒီလိုနဲ႔ . . .
မိုးကိုဆန္႔ေျမွာက္ထားတဲ႔
မမိႏိုင္ေသာ ကမ္းလက္ေတြဟာ
ဟိုး . . . အရင္တုန္းကလိုပဲ
ငါ႔ဆီမွာ . . . ေျမမႈန္ေတြ စြန္းထင္းလွ်က္ပါပဲေလ ။

လူဆိုတာ . . .
လင္းေ၀စိမ္းျမေနတဲ႔ ပန္းညမ်ားစြာထက္
သရဲေျခာက္ရာ ညတစ္ညကို . . . ပိုသတိရတတ္တယ္ . . . ။

ငါေသသြားခဲ႔လို႔ရွိရင္
ငါ႔ရဲ႕ သခ်ၤဳိင္းဂူမွာ
ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခုကိုသာ
မွတ္တို္င္အျဖစ္ စိုက္ေပးထားပါ ။

တစ္ကယ္ေတာ႔ . . . အဲဒါဟာ
ငါသိသမွ် ေလာကဓမၼကို
အႂကြင္းမဲ႔ ေဖာ္ျပသြားျခင္းပဲ ျဖစ္လိမ္႔မယ္ ။


ဟိုးငယ္ငယ္ . . . ေက်ာင္းမေျပးတတ္ခင္တုန္းက
ခေရပြင္႔ျပထားတဲ႔ သခၤ်ာတစ္ပုဒ္
ငါ႔အေပၚ ခုန္အုပ္ၿပီး
မင္နီေတြ ရဲခနဲ သုတ္သြားဖူးတယ္ ။

ငါ . . . သတၱိေကာင္းကင္မွာ . . . နီလြင္ထစ္ခ်ဳန္း
တစ္ . . .
ႏွစ္ . . .
သံုး . . .
အနက္႐ိႈင္းဆံုး ထိုးက်ယ္ပစ္လိုက္တယ္ . . . ။

ထူးလွေတာ႔တယ္ေတာ႔လည္း မဟုတ္ပါဘူးေလ . . .
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာလူေတြရဲ႕
မဟာဘုတ္ေဗဒင္ထဲမွာမွ
ငါကလည္း “အဓိပတိဖြား” ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာကိုး . . . ။

ေျမာက္ေလေသြးတိုင္း
ေမႊးျမတဲ႔ မ်က္ရည္နံ႔ေတြ
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လာရာလမ္းမွာ
ခုထက္ထိ သင္းပ်ံ.ဆြတ္ေပေနတယ္ဆိုတာ
ဘယ္သူကမ်ား . . . မွ်ေ၀ခံစားခဲ႔သလဲ . . . ။

အိမ္အျပန္ ညမ်ားစြာမွာ
ဘယ္သူ႔မွ မေျပာခ်င္တဲ႔စကားေတြ ေပြ႕ပိုက္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို . . . “လူမိုက္” လို႔ ျပန္ေခၚခဲ႔ရတယ္ ။

၂၀၀၀ . . . ၂၀၀၆
ငါ႔ကဗ်ာေလးေတြ ေဆြးျမည့္ေၾကကြဲ
လမ္းေဘးအုတ္ခံုေပၚ လဲက်ေနတယ္ . . . ။

ႏွင္းမွ်ားတစ္လက္ရဲ႕ အဆိပ္နဲ႔
နိမိတ္မေကာင္းတဲ႔ ပံုျပင္
မျမင္ဘူးေသာ ေန႔မ်ား . . . ညမ်ား
ပိေတာက္ကိုင္းဖ်ားမွာ . . . ၀ပ္တြား စု႐ံုး
ငါ႔ကို . . . ခ်ည္ထံုးခဲ႔တာ . . .
(ခု . . . အခ်ိန္တိုင္ေအာင္ . . . )
အလင္းစိမ္းေတြ ရစ္ဖြာလို႔ . . . ။

ၿမိဳ႕ျပလမ္းေတြက ေတြ႕ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ဂ်စ္ပစီေတြလို
ျဖစ္ခဲ႔သမွ်ကို . . .
ရယ္ကာေမာကာ ျပန္ေျပာႏိုင္တဲ႔အက်င္႔ေလး
ေသြးေအးေအးနဲ႔ ႀကိဳးစားႏိုင္ခဲ႔ၿပီ . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေက်ာက္ေခတ္၊ ေၾကးေခတ္
ႏ်ဴကလီးယား ကင္ဆာ၊ အနာဂတ္ေခတ္
အားလံုးအတြက္
ေသခ်ာတဲ႔ငါ . . . ေၾကညာခ်က္ကေတာ႔
နင္႔ကို ထာ၀ရ ခ်စ္ေနမယ္ဆိုတာပါပဲ ။

ထိပ္ထားရယ္ . . .
ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ . . .
ဂႏၱ၀င္ ပန္းပုရပိုဒ္မွာ . . .
နန္းသံုးအကၡရာနဲ႔ ျခယ္မႈန္း
နင္႔နာမည္ေလး စာသံုးလံုးကို
စီရီ သီကံုးေပးခ်င္တယ္ . . . ။

နင္႔အေပၚထားတဲ႔ . . . ငါ႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ
မိုးေပၚကို ဦးေမာ႔ၿပီး
၀င္းပစြာ . . . လင္းျမတုန္ခါေနတဲ႔ . . .
ေ႐ႊ၀ါေရာင္ မီးေတာက္မီးလွ်ံလိုပါပဲ . . . ။

ေက်ာင္းေရွ.က စံပယ္႐ံုမွာ
ဗီးနပ္ရဲ႕ နကၡတ္တို႔ တလက္လက္ ျပာေ၀မႈန္သင္း
ေက်ာင္းခန္းတြင္းမွာ . . .
လမင္းေလး သာခဲ႔ဖူးတယ္ . . . ။

ခ်စ္ေသာ ေက်ာင္းသြားေဖာ္ရဲ႕
ပန္း႐ုပ္လႊာကို ေမွ်ာ္ေတြးရင္း
ေဆြးလ်ၫွိဳးေခြ . . . ေျဖမေျပသူေလး အထၳဳပတၱိ
ျမရာပင္ႀကီး သိပါတယ္ . . . ။

ကမၻာဦးလူသားတို႔လည္း (ဂူနံရံမွာ)
ငယ္ကၽြမ္းမ်က္ႏွာ ေ၀၀ါး
ပညာရွိႀကီးမ်ားရယ္ . . .
ပါဠိစာလံုးေတြနဲ႔
ငါ႔အေပၚ မဆံုးျဖတ္ပါနဲ႔ဦး . . . ။

“ခ်စ္သူကိုေတာင္ ခ်စ္တယ္ လို႔ မေျပာရဲတဲ႔ေကာင္
ရာစုတစ္ေထာင္ေနရစ္ခဲ႔ . . . ထိုသို႔ျဖင္႔ စကားမဲ႔ေစသတည္း ”
ျမရာပင္ႀကီးရဲ႕
ညည္းတြားသဲ႔သဲ႔ သန္းေခါင္ယံ
ငွက္ဆိုးအုပ္နဲ႔အတူ
႐ုတ္တရက္ လန္႔ပ်ံသြားတယ္ . . . ။

ခ်ိဳ႕တဲ႔ေသာဘ၀
ဆႏၵရဲ႕ မေျပလည္မႈ
အနီေရာင္မွတ္တမ္းတစ္ခုနဲ႔
ခ်စ္သူ႔အတြက္ ပန္းသစၥာ
ဪ . . . ငါ႔ကိုေလ
နားလည္ပါ . . . နားလည္ပါ
နားလည္စမ္းပါ . . . ။

အဲဒီေန႔ရက္ေတြမွာ မာရ္နတ္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္လက္က
အနက္ေရာင္ က်မ္းခ်က္တစ္ပိုဒ္ဟာ
ငါ႔ကို စီးနင္းတိုက္ခိုက္ဖို႔
ျမင္း ကႀကိဳးတို႔ကို ျပင္လို႔ “သ” လို႔ ေနခဲ႔ေပါ႔ ။

ဘာပဲေျပာေျပာ
ေ႐ႊနဲ႔ စပ္၀ယ္လို႔မရတဲ႔
ေနာက္ဆံုးက လူေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳမွာ
သံမႈန္ေတြ ကပ္ပါေနေလရဲ႕
ငါ . . . ဘာကိုမွ မေၾကာက္ခဲ႔ဘူး ။

ေဟာဒီေလာကေတာက္ေလွ်ာက္
ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚက သုညနဲ႔စာရင္
ဗလာစာအုပ္ေပၚက သုညက ျမတ္တယ္တဲ႔
အဲဒီေအာ္သံကို ငါရယ္ေနခဲ႔တယ္ . . . ။

မင္းကေတာ႔ . . . ဘာလဲ လို႔
အႏၶေတြက ၀ိုင္းေမးေတာ႔
၁ . . . ၂ . . . ၃ . . . ၄ . . . ၅ . . .
ငါ . . . အကုန္စဥ္းစားတယ္ . . . ၆ . . . ၇ . . . ၈ . . . ၉ . . . ၀
တစ္ခုမွ မဟုတ္ဘူး . . . ငါ႔အတြက္ ဂဏန္းမရွိဘူး . . . ။

ေသြးနဲ႔ ယက္တဲ႔ ကတၱီပါစလို နီလႊရွင္းေတာက္
ေၾကာက္ခမန္းလိလိ လွပတဲ႔ ႏွလံုးသားဂီတသံစဥ္
ႏွင္းဆီ၀ိၫာဥ္မွာ တင္တဲ႔ကမၺည္း
လကြယ္ညေရာက္တိုင္း . . . ငါ ဂစ္တာတီးေနမယ္ ။

က်ဆံုးေတာ႔မယ္႔ စစ္သူရဲအိုက
ငယ္ဘ၀ကဓားနဲ႔ ခ်စ္သူကို
ျပင္းရွစြာ သတိရလိုက္သလိုမ်ိဳး
နင္႔ကိုငါ သတိရေနတယ္ . . . ။


ထိပ္ထားေရ . . .
ထိပ္ထားေရ . . .
ထိပ္ထားေရ . . .
သစ္ခုတ္သမားေတြမရွိတဲ႔ တိုင္းျပည္မွာ
ငါ . . . လယ္သမားျဖစ္ခ်င္တယ္
နင္ . . . ဘုရင္မ . . . လာမလုပ္ရဘူးေနာ္ ။

ေတာ္ေတာ္ၾကာ
တံစဥ္တစ္လက္ရဲ႕ က်င္႔၀တ္မွာ
သန္လ်က္အတြက္ ပန္းခူးခြင္႔မပါလို႔
႐ြာဇနပုဒ္ရဲ႕ မိုးေရထဲမွာ
ငါ . . . တစ္ေယာက္တည္း
မ်က္ရည္၀ဲေနရပါဦးမယ္ . . . ။

ငါကလည္း ခက္တယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ ေနမ၀င္အင္ပါယာ
ဘယ္ဟာယူမလဲလို႔ ေမးလာခဲ႔ရင္
ဒုတိယအရာကို ငါ . . ျငင္းတယ္ . . . ။

အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ
ေမွာက္ထားတဲ႔ ငါ႔ရဲ႕ကံ႔ေကာ္႐ြက္ဖဲခ်ပ္ကေလးေတြ
ေလာကႀကီးကို အမွ်ေ၀ရင္း ေျမၿမိဳခံခဲ႔ရတာ . . .
ကာလမ်ားစြာ . . . ၾကာၿပီေကာေလ . . . ။

ေတာင္ညိဳမွာ ၿပိဳတဲ႔မိုးေတြ
နင္႔မ်က္ႏွာေလးကို တိုးသက္တဲ႔အခါ
ေတာင္ပင္လယ္က ေဗဒါေတြဟာ
ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္ . . . ။

ေဟး . . . ငါေျပာမယ္ . . .
အက္ဆစ္တိမ္ခိုး . . . တို႔
မုတ္သုန္ကို ႏိႈးပါ
ဒီလူဆိုးအတြက္လည္း မိုးၾကမ္းတို႔ တစ္စက္စက္႐ြာပါ . . . ။

မထိုက္တန္သူဆိုတာ လြင္႔ေမ်ာရမွာပါပဲ . . .
ခြဲခြါျခင္းဟာ ခရမ္းျပာက်ည္ဖူးကို
အဆိပ္ခ်ိဳေတြ လိမ္းသုတ္
ႏွလံုးသားတည့္တည့္ဆီ ခ်ိန္႐ြယ္ေမာင္းျဖဳတ္လိုက္တယ္ . . . ။

သက္ျပင္းေ၀ေ၀ခေရတို႔ ႏွင္းစက္ဖားလ်ား
မ်က္ရည္ကိုစားတဲ႔ ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာ စကားမဲ႔ည
ငါဟာ . . . ထက္ပိုင္းခ်ိဳးခံခဲ႔ရတဲ႔
တစ္ျခမ္းပဲ႔ “လ”ပဲျဖစ္တယ္ . . . ။

အိပ္မက္ထဲက ကမၻာစစ္လို
အ႐ိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းညေနအိုက
ေျမကို ရွိခိုး . . .
ျမဴခိုးတို႔ ေပ်ာင္းအိၫြတ္တြဲ
လူငယ္ဘ၀ရဲ႕ ညရိပ္တို႔ မႈန္ေ၀၀မ္းနည္းခဲ႔ရတယ္ ။

အခင္ဆံုးမျဖစ္ခဲ႔ေပမယ္႔
အခင္ဆံုးေတြအေၾကာင္းေျပာတိုင္း
သတိရမိေနက် သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီ
ငါ . . . မေရာက္ ေရာက္ေအာင္သြားမယ္ . . . ။

ၿပီးေတာ႔
ခ႐ိုခ႐ိုင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ
ကဗ်ာအေၾကာင္း စာအေၾကာင္းေတြေျပာရင္း
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို . . . ျပန္လည္ဖန္ဆင္းပစ္မယ္ . . . ကြယ္ ။

အရက္သမားက
သူတစ္ပါးကို လြမ္းဆြတ္တာ ရယ္စရာမဟုတ္ပါဘူး
တစ္ရံတစ္ခါရဲ႕ ျပန္မလာတဲ႔သူကို သိၾကဖို႔ေကာင္းတယ္ . . . ။

ေလၫွင္းေလးေရ
ငါခ်စ္ျမတ္ႏိုးရတဲ႔ ကမၻာရဲ႕ထိပ္ထားကို
သူ႔ဆံႏြယ္ေလးေတြ ဖြားခနဲ လြင္႔၀ဲသြား႐ံု
တစ္ခ်က္ေလာက္ အံု႔သည္းတိုက္ခိုက္ေပးပါ . . . ။

ေလစီးထဲမွာ ဖြာႀကဲလွပေနရွာမယ္႔
သူ႔ရဲ႕ေကသာဆံျမကို
အေ၀းကေန ႐ိႈက္ေမႊးလြမ္းဆြတ္ပါရေစဦး . . . ေနာ္ . . . ။

အထီးက်န္ေတာင္ကို အုပ္စိုးဖို႔
နတ္ျပည္က ႐ြာခ်တဲ႔ ငါ႔အတြက္ . . .
အညတရမိုး . . . ေရ . . . ေနပါေစေတာ႔ ။

အဲဒီညဟာ
တစ္ျခမ္းပဲ႔ “လ” က အသက္ေပးၿပီး ကာကြယ္ခဲ႔ရတဲ႔
အလံမလဲမီ “ည” . . . ျဖစ္တယ္ ။

ခ်စ္သူကို ျမတ္ႏိုး႐ံုနဲ႔
အရာရာကို လက္ျဖန္႔မိုး ေစာင္႔ေရွာက္ခ်င္တဲ႔ လူငယ္
ခု . . . ႃခြင္းခ်က္နဲ႔ လက္နက္ခ်လိုက္ပါတယ္ . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ေတေလဘ၀ရဲ႕
ပထမဆုရအမွားေတြကို
လြယ္အိတ္ညိဳထဲ ထည့္ၿပီး
မီးအိမ္ လက္ဆြဲ
ရာဇ၀င္ထဲမွာ ခရီးဆက္ရဦးမယ္ ။

ထိပ္ထားေရ . . .
ကေခ်သည္တို႔ရဲ႕ ေတးေတြနဲ႔
ၿငိမ္းေအးေပ်ာ္႐ႊင္ . . . ထာ၀စဥ္ ခ်မ္းေျမ.ေစသား
ေကာင္းေသာ မိုးေသာက္ခ်ိန္၌လည္း
ၿငိမ္သက္တည္ၾကည္ေစ . . .
ငါ . . . ဆုေတာင္းေပးေနမယ္ . . . ။

ပန္းခူးရင္း . . .
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေနရင္း . . .
စကားေျပာရင္း . . .
သီခ်င္းေလးေတြ ဆိုရင္း . . .
မင္း . . . ငါ႔ကို . . . ေမ႔သြားမွာလား ? ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ
ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ နိဂံုးလို


အခုလို . . .
လွပေအးစက္ေနတဲ႔ညမွာပဲ
ငါ . . . ပ်ိဳးထားတဲ႔ ျမႏွင္းဆီဟာ
ၾကယ္တစ္ရာ ၿခံရံၿပီး ေၾကြက်သြားခဲ႔တယ္။

တိမ္လႊာမ်ဥ္းေကာတ္ေတြကလည္း
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ မီးအိပ္မက္မွာ
ေ႐ႊမ်က္ရည္ေတြ စိုလက္လာၿပီလို႔
မိႈင္းၫိဳ႕ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ႀကီးကို
တီးတိုး ေျပာၾကားလိုက္တယ္။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ
ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ နိဂံုးလို
ေနာက္ဆံုးမွာ
မီးခိုးလံုးမ်ား ျဖစ္သြားေရာ႔မလား . . . လို႔
ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ၿပီး . . . ငါ စဥ္းစားဖူးတယ္။

လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ျပဳစားဖို႔
အဘယ္ဘုရားထံ
နင္႔လက္ေတြ ျဖန္႔ကား ေတာင္းခံခဲ႔သလဲ . . .
ငါ႔ရာဇ၀င္ခပ္က်ဲက်ဲကို
ငရဲမီးထဲ တြန္းခ်လိုက္တယ္။

ေလာကဓံဦးတုန္းက
အလြန္အၾကဴးေသာက္ခဲ႔တဲ႔ . . . အရက္တစ္ခြက္
ခုမွ . . . စံပယ္႐ြက္ေတြေပၚ မူးလဲ
အသည္းကြဲတယ္ . . . ဆိုတာ
သီခ်င္းေလးေတြ တိုးတိုးညည္းရင္းက
ထိရွခဲ႔တဲ႔ . . . ေသြးမဲ႔ဒဏ္ရာတစ္ခ်က္ပါ။

သိုးေက်ာင္းသားရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္္နဲ႔
နတ္ဘီလူးေတြရဲ႕ သတိရျခင္းမ်ိဳးက
ငါ႔ကို စိုးမိုးထားတယ္။

စက္႐ုပ္ကို ဒူးေထာက္က်ေစတဲ႔
နင္႔ရဲ႕ . . . မ်က္၀န္းစိမ္းေတြထဲမွာ
ငါ . . . ဘယ္လိုမွ ေမ႔လို႔မရတဲ႔
မဟာလကၤာ တစ္ပိုင္းတစ္စ . . . ရွိေနေလရဲ႕ . . . ။

အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ
ငါ . . . ျပန္လည္ခ်ည္ေႏွာင္ခဲ႔ပါ႔မယ္ . . .
ခ်စ္ေသာ . . . ဖဲႀကိဳး၀ါေလးရယ္ . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . ။
အေရွ႕ေလေတြ တိုက္တုန္းက
ခါးကုန္းေနတဲ႔ ငါတို႔ရဲ႕ျမရာပင္အိုႀကီးဟာ
တုန္ရင္ခ်ည့္နဲ႔စြာ ယိမ္းထိုးေနေတာ႔တယ္ . . . ။

ေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕စည္းအျပင္
ေႏွာင္းရိပ္ေတြ တလြင္လြင္နဲ႔
ထင္ေယာင္ထင္မွား
လမ္းေပၚမွာ ငါစဥ္းစားတာ . . .
နင္႔အေၾကာင္း . . . ေခါင္းစဥ္မ်ားစြာပါပဲ ။

ထိပ္ထားရယ္ . . .
အီဂ်စ္ျပကၡဒိန္ထဲက
မိုးတိမ္ေတြ ႐ြာမယ္႔ေန႔
နင္နဲ႔ငါ . . . ျပန္ဆံုေတြ႕ၾကရင္ . . .
ဒီအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္ . . . ။

ငါက ဆပ္ျပာပူေဖာင္းကို ခိုစီးၿပီး
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ႀကီးနဲ႔ တိုက္မိမွာ
စိုးရိမ္ရွာသူ မဟုတ္ခဲ႔ . . .
ဒါေပမယ္႕ . . .
ေလေပြလမ္းေၾကာင္းမ်ားမွာ
တုန္၀ါေဖ်ာ႔ေအး
“သစၥာ”ကို ပဲ႔တင္သံနဲ႔ ျပန္ေပးႏိုင္ခဲ႔သူ . . . ။

ငါ႕ကိုသတ္ . . . ငါ႔ရင္ဘတ္ကို ထိုးခြဲ ေဖာက္လွန္ၾကည့္
ငါ႔လက္သီးထဲမွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားတဲ႔
သုညတစ္လံုးပဲ ရွိလိမ္႔မယ္ ။


၀ိုင္ယာႀကိဳးေတြ
“ေထာင္း”ခနဲ မီးပြင္႔ ျပတ္ေတာက္ၿပီး
႐ုတ္ခ်ည္း ေမွာင္အတိက်သြားတဲ႔
“အႏၶ”တို႔ရဲ႕ အိမ္အိုမွာ . . .
ေတေလပီသစြာ . . . ငါေနတယ္ ။

တိတ္ဆိတ္ . . . ျပာလဲ႔ေနတဲ႔ည
ေရတြင္းထဲ ေခါင္းငံု႔ၿပီး
“ . . . ” ကို ခ်စ္တယ္လို႔
ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ . . . ဟစ္ေအာ္တမ္းတရတာ
ဘာေၾကာင္႔ပါလဲ . . . ။

“အံု႔ပုန္းခ်စ္” သီခ်င္းကို
မဆိုခ်င္ပဲ ဆိုရတာ
ေ႐ႊရည္စိမ္ထားတဲ႔ လက္ပစ္ဗံုးကို
ကိုက္မ်ိဳရသလိုပါပဲ . . . လို႔
အက္ကြဲေနတဲ႔ မယ္ဒလင္ႀကီးက . . .
ငါ႔ကို ေျပာျပတယ္ ။

အဲဒီလိုနဲ႔ . . .
မိုးကိုဆန္႔ေျမွာက္ထားတဲ႔
မမိႏိုင္ေသာ ကမ္းလက္ေတြဟာ
ဟိုး . . . အရင္တုန္းကလိုပဲ
ငါ႔ဆီမွာ . . . ေျမမႈန္ေတြ စြန္းထင္းလွ်က္ပါပဲေလ ။

လူဆိုတာ . . .
လင္းေ၀စိမ္းျမေနတဲ႔ ပန္းညမ်ားစြာထက္
သရဲေျခာက္ရာ ညတစ္ညကို . . . ပိုသတိရတတ္တယ္ . . . ။

ငါေသသြားခဲ႔လို႔ရွိရင္
ငါ႔ရဲ႕ သခ်ၤဳိင္းဂူမွာ
ၾကက္ေျခခတ္တစ္ခုကိုသာ
မွတ္တို္င္အျဖစ္ စိုက္ေပးထားပါ ။

တစ္ကယ္ေတာ႔ . . . အဲဒါဟာ
ငါသိသမွ် ေလာကဓမၼကို
အႂကြင္းမဲ႔ ေဖာ္ျပသြားျခင္းပဲ ျဖစ္လိမ္႔မယ္ ။


ဟိုးငယ္ငယ္ . . . ေက်ာင္းမေျပးတတ္ခင္တုန္းက
ခေရပြင္႔ျပထားတဲ႔ သခၤ်ာတစ္ပုဒ္
ငါ႔အေပၚ ခုန္အုပ္ၿပီး
မင္နီေတြ ရဲခနဲ သုတ္သြားဖူးတယ္ ။

ငါ . . . သတၱိေကာင္းကင္မွာ . . . နီလြင္ထစ္ခ်ဳန္း
တစ္ . . .
ႏွစ္ . . .
သံုး . . .
အနက္႐ိႈင္းဆံုး ထိုးက်ယ္ပစ္လိုက္တယ္ . . . ။

ထူးလွေတာ႔တယ္ေတာ႔လည္း မဟုတ္ပါဘူးေလ . . .
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာလူေတြရဲ႕
မဟာဘုတ္ေဗဒင္ထဲမွာမွ
ငါကလည္း “အဓိပတိဖြား” ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာကိုး . . . ။

ေျမာက္ေလေသြးတိုင္း
ေမႊးျမတဲ႔ မ်က္ရည္နံ႔ေတြ
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လာရာလမ္းမွာ
ခုထက္ထိ သင္းပ်ံ.ဆြတ္ေပေနတယ္ဆိုတာ
ဘယ္သူကမ်ား . . . မွ်ေ၀ခံစားခဲ႔သလဲ . . . ။

အိမ္အျပန္ ညမ်ားစြာမွာ
ဘယ္သူ႔မွ မေျပာခ်င္တဲ႔စကားေတြ ေပြ႕ပိုက္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို . . . “လူမိုက္” လို႔ ျပန္ေခၚခဲ႔ရတယ္ ။

၂၀၀၀ . . . ၂၀၀၆
ငါ႔ကဗ်ာေလးေတြ ေဆြးျမည့္ေၾကကြဲ
လမ္းေဘးအုတ္ခံုေပၚ လဲက်ေနတယ္ . . . ။

ႏွင္းမွ်ားတစ္လက္ရဲ႕ အဆိပ္နဲ႔
နိမိတ္မေကာင္းတဲ႔ ပံုျပင္
မျမင္ဘူးေသာ ေန႔မ်ား . . . ညမ်ား
ပိေတာက္ကိုင္းဖ်ားမွာ . . . ၀ပ္တြား စု႐ံုး
ငါ႔ကို . . . ခ်ည္ထံုးခဲ႔တာ . . .
(ခု . . . အခ်ိန္တိုင္ေအာင္ . . . )
အလင္းစိမ္းေတြ ရစ္ဖြာလို႔ . . . ။

ၿမိဳ႕ျပလမ္းေတြက ေတြ႕ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ဂ်စ္ပစီေတြလို
ျဖစ္ခဲ႔သမွ်ကို . . .
ရယ္ကာေမာကာ ျပန္ေျပာႏိုင္တဲ႔အက်င္႔ေလး
ေသြးေအးေအးနဲ႔ ႀကိဳးစားႏိုင္ခဲ႔ၿပီ . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေက်ာက္ေခတ္၊ ေၾကးေခတ္
ႏ်ဴကလီးယား ကင္ဆာ၊ အနာဂတ္ေခတ္
အားလံုးအတြက္
ေသခ်ာတဲ႔ငါ . . . ေၾကညာခ်က္ကေတာ႔
နင္႔ကို ထာ၀ရ ခ်စ္ေနမယ္ဆိုတာပါပဲ ။

ထိပ္ထားရယ္ . . .
ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ . . .
ဂႏၱ၀င္ ပန္းပုရပိုဒ္မွာ . . .
နန္းသံုးအကၡရာနဲ႔ ျခယ္မႈန္း
နင္႔နာမည္ေလး စာသံုးလံုးကို
စီရီ သီကံုးေပးခ်င္တယ္ . . . ။

နင္႔အေပၚထားတဲ႔ . . . ငါ႔ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ
မိုးေပၚကို ဦးေမာ႔ၿပီး
၀င္းပစြာ . . . လင္းျမတုန္ခါေနတဲ႔ . . .
ေ႐ႊ၀ါေရာင္ မီးေတာက္မီးလွ်ံလိုပါပဲ . . . ။

ေက်ာင္းေရွ.က စံပယ္႐ံုမွာ
ဗီးနပ္ရဲ႕ နကၡတ္တို႔ တလက္လက္ ျပာေ၀မႈန္သင္း
ေက်ာင္းခန္းတြင္းမွာ . . .
လမင္းေလး သာခဲ႔ဖူးတယ္ . . . ။

ခ်စ္ေသာ ေက်ာင္းသြားေဖာ္ရဲ႕
ပန္း႐ုပ္လႊာကို ေမွ်ာ္ေတြးရင္း
ေဆြးလ်ၫွိဳးေခြ . . . ေျဖမေျပသူေလး အထၳဳပတၱိ
ျမရာပင္ႀကီး သိပါတယ္ . . . ။

ကမၻာဦးလူသားတို႔လည္း (ဂူနံရံမွာ)
ငယ္ကၽြမ္းမ်က္ႏွာ ေ၀၀ါး
ပညာရွိႀကီးမ်ားရယ္ . . .
ပါဠိစာလံုးေတြနဲ႔
ငါ႔အေပၚ မဆံုးျဖတ္ပါနဲ႔ဦး . . . ။

“ခ်စ္သူကိုေတာင္ ခ်စ္တယ္ လို႔ မေျပာရဲတဲ႔ေကာင္
ရာစုတစ္ေထာင္ေနရစ္ခဲ႔ . . . ထိုသို႔ျဖင္႔ စကားမဲ႔ေစသတည္း ”
ျမရာပင္ႀကီးရဲ႕
ညည္းတြားသဲ႔သဲ႔ သန္းေခါင္ယံ
ငွက္ဆိုးအုပ္နဲ႔အတူ
႐ုတ္တရက္ လန္႔ပ်ံသြားတယ္ . . . ။

ခ်ိဳ႕တဲ႔ေသာဘ၀
ဆႏၵရဲ႕ မေျပလည္မႈ
အနီေရာင္မွတ္တမ္းတစ္ခုနဲ႔
ခ်စ္သူ႔အတြက္ ပန္းသစၥာ
ဪ . . . ငါ႔ကိုေလ
နားလည္ပါ . . . နားလည္ပါ
နားလည္စမ္းပါ . . . ။

အဲဒီေန႔ရက္ေတြမွာ မာရ္နတ္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္လက္က
အနက္ေရာင္ က်မ္းခ်က္တစ္ပိုဒ္ဟာ
ငါ႔ကို စီးနင္းတိုက္ခိုက္ဖို႔
ျမင္း ကႀကိဳးတို႔ကို ျပင္လို႔ “သ” လို႔ ေနခဲ႔ေပါ႔ ။

ဘာပဲေျပာေျပာ
ေ႐ႊနဲ႔ စပ္၀ယ္လို႔မရတဲ႔
ေနာက္ဆံုးက လူေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳမွာ
သံမႈန္ေတြ ကပ္ပါေနေလရဲ႕
ငါ . . . ဘာကိုမွ မေၾကာက္ခဲ႔ဘူး ။

ေဟာဒီေလာကေတာက္ေလွ်ာက္
ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚက သုညနဲ႔စာရင္
ဗလာစာအုပ္ေပၚက သုညက ျမတ္တယ္တဲ႔
အဲဒီေအာ္သံကို ငါရယ္ေနခဲ႔တယ္ . . . ။

မင္းကေတာ႔ . . . ဘာလဲ လို႔
အႏၶေတြက ၀ိုင္းေမးေတာ႔
၁ . . . ၂ . . . ၃ . . . ၄ . . . ၅ . . .
ငါ . . . အကုန္စဥ္းစားတယ္ . . . ၆ . . . ၇ . . . ၈ . . . ၉ . . . ၀
တစ္ခုမွ မဟုတ္ဘူး . . . ငါ႔အတြက္ ဂဏန္းမရွိဘူး . . . ။

ေသြးနဲ႔ ယက္တဲ႔ ကတၱီပါစလို နီလႊရွင္းေတာက္
ေၾကာက္ခမန္းလိလိ လွပတဲ႔ ႏွလံုးသားဂီတသံစဥ္
ႏွင္းဆီ၀ိၫာဥ္မွာ တင္တဲ႔ကမၺည္း
လကြယ္ညေရာက္တိုင္း . . . ငါ ဂစ္တာတီးေနမယ္ ။

က်ဆံုးေတာ႔မယ္႔ စစ္သူရဲအိုက
ငယ္ဘ၀ကဓားနဲ႔ ခ်စ္သူကို
ျပင္းရွစြာ သတိရလိုက္သလိုမ်ိဳး
နင္႔ကိုငါ သတိရေနတယ္ . . . ။


ထိပ္ထားေရ . . .
ထိပ္ထားေရ . . .
ထိပ္ထားေရ . . .
သစ္ခုတ္သမားေတြမရွိတဲ႔ တိုင္းျပည္မွာ
ငါ . . . လယ္သမားျဖစ္ခ်င္တယ္
နင္ . . . ဘုရင္မ . . . လာမလုပ္ရဘူးေနာ္ ။

ေတာ္ေတာ္ၾကာ
တံစဥ္တစ္လက္ရဲ႕ က်င္႔၀တ္မွာ
သန္လ်က္အတြက္ ပန္းခူးခြင္႔မပါလို႔
႐ြာဇနပုဒ္ရဲ႕ မိုးေရထဲမွာ
ငါ . . . တစ္ေယာက္တည္း
မ်က္ရည္၀ဲေနရပါဦးမယ္ . . . ။

ငါကလည္း ခက္တယ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ ေနမ၀င္အင္ပါယာ
ဘယ္ဟာယူမလဲလို႔ ေမးလာခဲ႔ရင္
ဒုတိယအရာကို ငါ . . ျငင္းတယ္ . . . ။

အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ
ေမွာက္ထားတဲ႔ ငါ႔ရဲ႕ကံ႔ေကာ္႐ြက္ဖဲခ်ပ္ကေလးေတြ
ေလာကႀကီးကို အမွ်ေ၀ရင္း ေျမၿမိဳခံခဲ႔ရတာ . . .
ကာလမ်ားစြာ . . . ၾကာၿပီေကာေလ . . . ။

ေတာင္ညိဳမွာ ၿပိဳတဲ႔မိုးေတြ
နင္႔မ်က္ႏွာေလးကို တိုးသက္တဲ႔အခါ
ေတာင္ပင္လယ္က ေဗဒါေတြဟာ
ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္ . . . ။

ေဟး . . . ငါေျပာမယ္ . . .
အက္ဆစ္တိမ္ခိုး . . . တို႔
မုတ္သုန္ကို ႏိႈးပါ
ဒီလူဆိုးအတြက္လည္း မိုးၾကမ္းတို႔ တစ္စက္စက္႐ြာပါ . . . ။

မထိုက္တန္သူဆိုတာ လြင္႔ေမ်ာရမွာပါပဲ . . .
ခြဲခြါျခင္းဟာ ခရမ္းျပာက်ည္ဖူးကို
အဆိပ္ခ်ိဳေတြ လိမ္းသုတ္
ႏွလံုးသားတည့္တည့္ဆီ ခ်ိန္႐ြယ္ေမာင္းျဖဳတ္လိုက္တယ္ . . . ။

သက္ျပင္းေ၀ေ၀ခေရတို႔ ႏွင္းစက္ဖားလ်ား
မ်က္ရည္ကိုစားတဲ႔ ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာ စကားမဲ႔ည
ငါဟာ . . . ထက္ပိုင္းခ်ိဳးခံခဲ႔ရတဲ႔
တစ္ျခမ္းပဲ႔ “လ”ပဲျဖစ္တယ္ . . . ။

အိပ္မက္ထဲက ကမၻာစစ္လို
အ႐ိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းညေနအိုက
ေျမကို ရွိခိုး . . .
ျမဴခိုးတို႔ ေပ်ာင္းအိၫြတ္တြဲ
လူငယ္ဘ၀ရဲ႕ ညရိပ္တို႔ မႈန္ေ၀၀မ္းနည္းခဲ႔ရတယ္ ။

အခင္ဆံုးမျဖစ္ခဲ႔ေပမယ္႔
အခင္ဆံုးေတြအေၾကာင္းေျပာတိုင္း
သတိရမိေနက် သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီ
ငါ . . . မေရာက္ ေရာက္ေအာင္သြားမယ္ . . . ။

ၿပီးေတာ႔
ခ႐ိုခ႐ိုင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ
ကဗ်ာအေၾကာင္း စာအေၾကာင္းေတြေျပာရင္း
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို . . . ျပန္လည္ဖန္ဆင္းပစ္မယ္ . . . ကြယ္ ။

အရက္သမားက
သူတစ္ပါးကို လြမ္းဆြတ္တာ ရယ္စရာမဟုတ္ပါဘူး
တစ္ရံတစ္ခါရဲ႕ ျပန္မလာတဲ႔သူကို သိၾကဖို႔ေကာင္းတယ္ . . . ။

ေလၫွင္းေလးေရ
ငါခ်စ္ျမတ္ႏိုးရတဲ႔ ကမၻာရဲ႕ထိပ္ထားကို
သူ႔ဆံႏြယ္ေလးေတြ ဖြားခနဲ လြင္႔၀ဲသြား႐ံု
တစ္ခ်က္ေလာက္ အံု႔သည္းတိုက္ခိုက္ေပးပါ . . . ။

ေလစီးထဲမွာ ဖြာႀကဲလွပေနရွာမယ္႔
သူ႔ရဲ႕ေကသာဆံျမကို
အေ၀းကေန ႐ိႈက္ေမႊးလြမ္းဆြတ္ပါရေစဦး . . . ေနာ္ . . . ။

အထီးက်န္ေတာင္ကို အုပ္စိုးဖို႔
နတ္ျပည္က ႐ြာခ်တဲ႔ ငါ႔အတြက္ . . .
အညတရမိုး . . . ေရ . . . ေနပါေစေတာ႔ ။

အဲဒီညဟာ
တစ္ျခမ္းပဲ႔ “လ” က အသက္ေပးၿပီး ကာကြယ္ခဲ႔ရတဲ႔
အလံမလဲမီ “ည” . . . ျဖစ္တယ္ ။

ခ်စ္သူကို ျမတ္ႏိုး႐ံုနဲ႔
အရာရာကို လက္ျဖန္႔မိုး ေစာင္႔ေရွာက္ခ်င္တဲ႔ လူငယ္
ခု . . . ႃခြင္းခ်က္နဲ႔ လက္နက္ခ်လိုက္ပါတယ္ . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ေတေလဘ၀ရဲ႕
ပထမဆုရအမွားေတြကို
လြယ္အိတ္ညိဳထဲ ထည့္ၿပီး
မီးအိမ္ လက္ဆြဲ
ရာဇ၀င္ထဲမွာ ခရီးဆက္ရဦးမယ္ ။

ထိပ္ထားေရ . . .
ကေခ်သည္တို႔ရဲ႕ ေတးေတြနဲ႔
ၿငိမ္းေအးေပ်ာ္႐ႊင္ . . . ထာ၀စဥ္ ခ်မ္းေျမ.ေစသား
ေကာင္းေသာ မိုးေသာက္ခ်ိန္၌လည္း
ၿငိမ္သက္တည္ၾကည္ေစ . . .
ငါ . . . ဆုေတာင္းေပးေနမယ္ . . . ။

ပန္းခူးရင္း . . .
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေနရင္း . . .
စကားေျပာရင္း . . .
သီခ်င္းေလးေတြ ဆိုရင္း . . .
မင္း . . . ငါ႔ကို . . . ေမ႔သြားမွာလား ? ။

Read More...

စံေတာ္ခ်ိန္

Hamster ေလး ဗိုက္ဆာေနပါတယ္